Een polsbandje dat inspanning en hartslag meet, een horloge voor bloeddruk en temperatuur, slimme lenzen die kijken naar oogspanning en zuurstofopname en een ring om je vinger die verbrande calorieën telt; er zijn steeds meer wearables die specifieke lichamelijke waarden meten. Al die informatie kan van onschatbare waarde zijn voor de zorg-verlening. Maar ik heb nu al medelijden met de huisarts of specialist die zich door die data moet heen worstelen.
Bruikbare info voor zorg-verlening
De hausse in slimme apparaatjes die fysieke kenmerken meten, is vooral te danken aan de consumenten. Die willen weten hoe ze presteren en wat de impact is van hun prestatie op hun gezondheid. De volgende grote stap is natuurlijk om die informatie bruikbaar te maken voor zorgverlening. Al die apparaten registreren losse data die iets zeggen over een specifiek onderdeel van de conditie van de drager. Als je die data bij elkaar kunt brengen, dan ontstaat er een samenhangend en doorlopend beeld. Die continue stroom aan data zegt enorm veel over de ontwikkeling van iemands gezondheid. Maar hoe maak je die datastroom behapbaar?
Een dagje vrijmaken voor data-analyse
Een huisarts met een praktijk van rond de 2000 patiënten kan niet al zijn patiënten continu monitoren. Ook voor een specialist is de datastroom te groot; die zou een dag in de week moeten vrijmaken om alle input door te lopen. Bij dergelijke grote hoeveelheden data denk je eerder aan wetenschappelijk onderzoek. En die gedachte is ook opgekomen bij de grote producenten van draagbare apparaten. Samsung heeft een digital health platform dat gericht is op zorgonderzoek, Apple lanceerde deze maand de ResearchKit en zo zijn er meer initiatieven die de enorme datastroom willen benutten voor het breed verzamelen van zorginformatie.
De winst van wearables in de zorg zit wat mij betreft niet eens zozeer in de hoeveelheid patiënten die je kunt monitoren, maar in de kwaliteit van de monitoring van individuele patiënten. Een huisarts of specialist kan dagelijks online zien hoe het met een specifieke patiënt gaat: slaan medicijnen aan, verbetert de zuurstofopname, daalt de bloeddruk? Komen er alarmerende waardes, dan is er snel een afspraak gemaakt of kan de specialist via Lync of Skype direct contact opnemen met die patiënt. Gaat het goed, dan hoeven patiënt en arts geen tijd in te ruimen voor een afspraak. Groot voordeel is ook dat de patiënt veel meer betrokken is bij zijn gezondheid en herstel. Die ziet ook de gemeten waardes en heeft goed zicht op het verband tussen leefpatroon of eetpatroon en gezondheid. Dankzij dit soort wearables in de zorg kan een patiënt bijvoorbeeld ook langer thuis blijven.
Haal ze uit de gadgetsfeer
De ontwikkelingen op het gebied van wearables zijn dan ook zeer interessant voor de zorg. Maar je moet wel even verder kijken dan alleen naar het binnenhalen van data. Er is pas echt toegevoegde waarde als je alle losse gegevens die de slimme horloges, lenzen en polsbandjes verzamelen, kunt samenvoegen in een totaalbeeld en beschikbaar en vooral behapbaar kunt maken voor de zorgverlener in een zeer overzichtelijk en gebruiksvriendelijk dashboard. Daar zit wat mij betreft de grootste uitdaging voor zorginstellingen en hun ICT-partners: haal de gadgets uit de gadgetsfeer en zet ze in voor serieuze en geïntegreerde zorgtoepassingen.
Marcel Lucker, directeur sales en marketing bij Winvision
