Weet u het nog? De tijd dat je de politie had om de orde op straat te bewaken en het leger om de internationale bedreigingen tegen te houden? Heerlijk overzichtelijk. Nu staan we voor hele andere risico’s: uw eigen privacy, onze kinderen die van alles tegen kunnen komen online en hackers die onze banken binnendringen. De nadelen van alle technologische voordelen.
Er is al heel veel geschreven over wat bedrijven, de media en overheden van deze ontwikkelingen vinden, maar wat vindt de consument zelf? Dat heeft F5 Networks recent laten onderzoeken met enkele opvallende resultaten.
Eerder dit jaar kregen we een concrete casus in de schoot geworpen: de FBI wilde een iPhone van een terrorisme-verdachte ontsleutelen, maar Apple weigerde mee te werken vanwege privacy van andere, toekomstige gebruikers. Als de deur eenmaal open staat… Het merendeel van de ondervraagde consumenten in Europa en het Midden-Oosten acht het belang van nationale veiligheid hoger dan het individuele belang. Nederland en het VK liepen hierin met 49 en 50 procent zelfs voorop. Een kwart had geen mening en het andere kwart vond privacy belangrijker.
De smartphone is inmiddels zo’n belangrijke datadrager geworden, of op zijn minst een toegangspoort tot relevante, persoonlijke informatie, dat de discussie het voeren meer dan waard is. Meer dan ooit delen we zaken online, met name op social media of om diensten (gratis) te kunnen gebruiken. Gek genoeg is het vertrouwen in de social media- en marketingbedrijven laag. Slechts een kwart gelooft dat de gegevens veilig zijn bij deze partijen.
De kostprijs van een gratis dienst
Meer dan de helft van de Europese consumenten is bereid de geboortedatum (53%), burgerlijke staat (51%) en persoonlijke interesses (50%) te delen. Wij Nederlanders staan met 64% zelfs bovenaan als het gaat om het delen van de geboortedatum, terwijl de helft van de mensen uit het Midden-Oosten geen probleem heeft met het delen van hun mobiele nummer.
De paradox is dat respondenten wel aangeven dat beveiliging van een website belangrijker is dan functionaliteit, snelheid of uiterlijk. Dus wie neemt de verantwoordelijkheid om mensen te beschermen? Soms ook tegen zichzelf? Een goede 40 procent stelt dat dit een taak van de overheid is, 21 procent zegt dat de consument zelf verantwoordelijk is en slechts 6 procent kijkt naar de bedrijven die de diensten aanbieden, terwijl we juist daar de meeste datalekken zien.
De waarheid ligt zoals heel vaak in het midden. Iedereen draagt een stuk verantwoordelijkheid in het bestrijden van cyber-terrorisme. De overheid moet de standaard zetten voor internetbeveiliging en bedrijven moeten samen met consumenten voldoende kennis vergaren om zichzelf te beschermen online en offline. De complexiteit van hedendaagse risico’s kan niet door één partij worden opgelost, laat staan dat de lasten door één partij worden gedragen. Schouders eronder, met z’n allen!
René Oskam is directeur Nederland bij F5 Networks
