Volgens het CBS daalde het aantal openstaande vacatures in de BV Nederland per 31 maart 2012 al voor het derde kwartaal op een rij.
De cijfers voor het tweede kwartaal van 2012 zijn nog niet bekend. De vacature-indicator van het CBS belooft echter weinig goeds. Deze verslechterde in juni iets ten opzichte van de voorgaande maand. Ik weet niet hoe groot het aandeel van ICT-bedrijven onder de deelnemers aan het onderzoek is. Feit is echter, dat het in onze bedrijfstak nog steeds moeilijk is om geschikte kandidaten te vinden.
Er zijn volgens het CBS meer pessimisten onder de Nederlandse ondernemers dan optimisten. Wij behoren gelukkig tot de laatste groep, maar dat maakt het niet minder frustrerend. We hebben genoeg aanvragen voor lucratieve projecten bij klanten, maar beschikken niet over voldoende mensen om daar aan te voldoen. Dat is vreemd, want tegelijkertijd worstelen veel ICT-dienstverleners met een groot aantal ‘bankzitters’. Er zijn dus kennelijk genoeg ICT-specialisten voor handen, terwijl wij toch handen tekort komen. Hoe is dit mogelijk?
Dit komt door het verschil tussen diegene die op de bank zit en diegene die bij ons op de werkvloer moet staan. De eerste groep bestaat uit ICT-ers die de afgelopen hoogtijjaren zijn ‘gespecialiseerd’ tot consultant. Zij hielden zich vooral bezig met het verbreden van hun netwerk, het versterken van klantrelaties en met projectmanagement.
De huidige tijd vraagt er echter om niet veel te praten, maar veel te doen. En dan blijkt, dat velen die zich ICT-specialist noemen, niet over de technische capaciteit beschikken om oplossingen te programmeren en te implementeren.
Tijden van crisis geven altijd onverbloemd weer of onze economische jas eigenlijk niet te groot is. We wonen in huizen waarop de hypotheekschuld groter is dan de marktwaarde. We boeken vakanties waarvan de betalingsstress groter is dan de gezochte mentale rust. En we streven naar goed betaalde functies waarvan de uitvoering onze capaciteit te boven gaat. Dat is een onhoudbare situatie, maar ook schijnbaar onoplosbaar. Want we hebben veel tijd, geld en energie geïnvesteerd in onze economische jas. Dan is het toch onmogelijk om deze jas een maatje kleiner te maken?
Dat is wel mogelijk, maar alleen als men de beloning op de lange termijn zoekt. We zijn echter gewend aan korte termijndoelen. We willen nu groot wonen, deze zomer op een verre reis, vandaag nog een beter betaalde functie. Wie zijn huis snel wil verkopen, moet met een lagere prijs, en misschien een restschuld genoegen nemen. Dat betekent dat het volgende huis kleiner moet worden. Een stapje terug om het woon- en leefgenot op de lange termijn op peil te houden. Om te genieten van een onbezorgde vakantie, kunnen we minder ver, lang en gerieflijk naar de zon. Een stapje terug om werkelijk uitgerust te raken.
Willen de bankzitters weer aan de slag, dan moet iedereen, zoals bijvoorbeeld bij Atos Technology Services, een percentage van het salaris inleveren. Een stapje terug doen om aan het werk te komen en te blijven.
Een andere investering die op de langere termijn een hoog rendement op kan leveren is om- of bijscholing. Maar ook hier gaat het om een stapje terug. Deze scholing kan namelijk, in eerste instantie, leiden tot een lagere functie. De door het Ministerie van Economische Zaken ingestelde Taskforce e-Skills stelde in april 2011 al dat er een tekort van 27.000 tot 40.000 hoogopgeleide ICT-ers wordt verwacht tegen 2015.
Wij kunnen daarover meepraten, want wij kennen dit tekort vandaag al. We hebben plek voor nieuwe mensen, maar zoeken vooral de aanwas ‘van onderen’. Medewerkers die als IDM-consultant implementaties kunnen doen bij onze klanten De bankzitters zijn daarvoor niet geschikt, want zij ontberen de technische kennis. Zij presenteren zich als ‘chiefs’, terwijl bij behoefte hebben aan ‘indians’. En die behoefte blijft, want de informaticaopleidingen waren lang impopulair. Er studeren daarom zeker de komende jaren nog te weinig mensen af. We hebben nieuwe mensen nodig, met nieuwe energie. Maar dat mag ook hernieuwde energie zijn. Want niets is zo geestdodend als doelloos op de bank zitten. En zo geestverruimend als kennisgaring.
Dus kom op, kop op, sta op en leid op. Het werk is er, nu en in de toekomst. Voor wie dat stapje terug wil doen, zijn er op de lange termijn grote stappen te maken.
Bram Haasnoot, RealOpen IT
