Home Ondernemen & Business Hebben we dan (n)iets geleerd?

Hebben we dan (n)iets geleerd?

68

Van aannemers en afvalverwerkers tot ziekenverzorgers en ZZP-ers: er is geen beroepsgroep die niet de gevolgen van de crisis ondervindt. Door de lange duur van de recessie zijn consumenten onzeker, houden de hand op de knip en als ze al iets uitgeven gebeurt dat na een lange zoektocht op het internet naar de beste koop tegen de gunstigste prijs. Merktrouw of klantloyaliteit kent de huidige generatie hoog opgeleide, kritische consumenten niet.
Ondernemers moeten alles uit de kast halen om hun klanten te verleiden en aan zich te binden. Goede ondernemers doen dat door hard te werken en service te verlenen, slimme ondernemers veranderen hun businessmodel.

Toch lijkt een grote groep de crisis uit te willen zingen zonder veranderingen door te voeren. Kennelijk denken velen dat binnenkort ‘als de crisis voorbij is’ het vanzelf weer beter gaat en de goede tijden terugkeren. Zo stapte ik laatst op zaterdagmiddag een witgoedzaak binnen, waar de eigenaar alvast was gaan stofzuigen, want ‘er waren toch geen klanten in de zaak’. Mijn komst maakte overigens niet dat de man er meteen mee ophield. In dezelfde categorie mag ik de leverancier van nieuwe meubels ’s ochtends vroeg bellen om te horen hoe laat hij denkt de spullen af te leveren. Dat de verhoudingen veranderd zijn, is ook deze firma ontgaan. Helemaal bijzonder is het nieuws dat een kwart van de aannemersbedrijven tijdens de bouwvak gewoon doorwerkt. Dus zegt nog steeds 75% van die bedrijven ‘dikke doei’ tegen hun opdrachtgevers, in welke staat van ontbinding het onderhanden werk zich ook bevindt.

Ook in de IT sector zie ik nog steeds het ‘oude’ denken de boventoon voeren. Ik zie bedrijven en ondernemers die denken dat zij de dans van de crisis kunnen ontspringen en dat weldra de gouden jaren van weleer zullen aanbreken. Zich niet bewust van een volstrekt veranderend speelveld, waarbij bijna dagelijks jonge honden vol energie, ambitie, met de nieuwste technieken en vooral met een laag kostenniveau tegen de deuren van de gevestigde orde staan te krabbelen. De oude garde die druk bezig is met intern gerichte kostenprogramma’s, met ruzies met klanten om service levels en tarieven of discussies over uren die al dan niet binnen het contract vallen.

Terwijl die gevestigde orde zich sterk maakt om van hun problemen de problemen van de klant te maken (programmeur op vakantie? Tja, daar heeft die jongen ook recht op…) en zo min mogelijk risico te willen nemen, gaan de jonge honden er met het vette bot vandoor. Door risico’s te nemen, écht met hun klanten een partnership te bouwen en de waarde die zij met hun IT oplossingen voor hun klanten realiseren voorop te stellen, in plaats van de omzet of de uurtarieven. Zij snappen dat het inmiddels tijd is voor een ander business model dan het oude ‘uren maal tarief’ en weten dat ook na de crisis de markt vraagt om slimme in plaats van goede ondernemers.

Laten we hopen dat ook de gevestigde orde IT-ers de echte lessen van deze crisis zal leren. Ik ben bang dat daar een volgende crisis voor nodig zal zijn…..

 

 

 

 

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in