Testers komen voor in alle vormen, soorten en maten, maar ze zijn best in hokjes te plaatsen…
1. De TMap fundamentalist
Hoe te herkennen? De TMap fundamentalist is te herkennen aan het getatoeëerde “interactieve model” op zijn of haar voorhoofd. Verder weet de fundamentalist prima hoe de theorie is, maar blijkt de werkelijkheid altijd net iets te weerbarstig, waardoor zijn werk nooit echt af is.
Waar in het wild? In een hoekje, bladerend in TMap Next. Orerend tijdens de lunch, te herkennen aan met ogen draaiende collega’s.
Hoe er mee om te gaan? Negeren. Vriendelijk lachen en beheerst weg lopen. Geen oogcontact maken, voor je het weet krijg je de uitgebreide versie van hoofdstuk 16.4.8.2 te horen.
2. The mad professor
Hoe te herkennen? Heeft een uitgebreid, maar dan ook echt uit-ge-breid arsenaal aan de nieuwste tools in demoversie, is de eerste om de bètaversies van browsers te installeren, kan zich prima alleen vermaken met het lezen van allerhande blogs, tweets en sites over testen 2.0. Hoewel. 2.0. Onze Mad Professor zit al op 6.0. Bèta. Krijgt zijn werk wel gedaan. Uiteindelijk. Als hij zich heeft weten los te rukken van Tea Time for Testers.
Waar in het wild? De naam doet een hoop vermoeden, maar helaas, hij is niet zo wild. Vooral te vinden achter zijn Mac dus.
Hoe er mee om te gaan? Toon respect. Ga een goed gesprek met hem aan. Wie weet steek je er nog iets van op en kun je de blits maken tegenover onze volgende tester, namelijk de…
3. …tester die eigenlijk developer wil zijn
Hoe te herkennen? Omringt zich met allerlei moeilijk uitziende batchscriptjes, gemaakt in Notepad. Ultra-edit is voor mietjes weetjewel. Vindt GUI of functioneel testen ver onder zijn niveau en laat dat merken ook. Performancetesten! Loadtesten! Geautomatiseerd testen! SOAP! Dat zijn woorden waar hij opgewonden van wordt. Doet verwoede pogingen om echt te programmeren, maar verder dan een website met veelvuldig gebruik van gejat Javascript komt hij niet.
Zijn werk is bij vlagen geniaal, hoewel het vermoeden bestaat dat dat meer te wijten is aan zijn nauwe banden met developers dan echt inzicht. Heeft, net als developers, lak aan deadlines en documentatie. Ook dat is voor mietjes.
Waar in het wild? Bij de developers, zijn beste vrienden. ’s Avonds achter PC op tweakers.net, te herkennen aan een code-achtige naam. WebSpherianDude. ThaRender. D3NN1S. Dat soort dingen.
Hoe er mee om te gaan? Flattery will get you anywhere. En als je hem wowt met je kennis, opgedaan bij de Mad Professor, is hij als was in je handen.
4. De wannabe
Hoe te herkennen? Jong, strak in het –net iets te grote- pak, stropje om, schoentjes gepoetst. Net van school. Ga achter hem staan, en je zult wat nattigheid herkennen achter de oren. Ja, deze tester is net begonnen aan zijn testcarrière, maar weet zeker dat hij, en hij alleen, de coördinator van dit NASA-project moet zijn. En niet degene die inmiddels 15 jaar ervaring heeft, gepubliceerd heeft, op grote internationale congressen een veelgevraagd en gelauwerd spreker is. Vertelt op hoge toon aan iedereen die het horen wil, hoe het wel moet.
Zijn eigen werk? Af? Wat denk je zelf?
Waar in het wild? Te vinden bij de projectleider, of aan de telefoon met zijn manager, wanneer hij nou ein-de-lijk die coördinatiejob kan gaan doen. Hij heeft toch al 3 maanden ervaring? Djiez!
Hoe er mee om te gaan? Minzaam lachen en bedenken dat ook jij ooit jong bent geweest.
5. De stoomlocomotief
Hoe te herkennen? Zit stil achter zijn laptop en werkt. Werkt nog meer. Werkt nog veel meer. Pruttelt wat in het begin van de opdracht, want wat moet er nou precies gebeuren?en hoe dan? En hoezo dan?
Maar eenmaal op stoom is hij niet meer te stoppen. Ook niet als de werkelijkheid het project heeft ingehaald, en de klant geen uitgebreide FAT wil, maar alleen een GAT bijvoorbeeld. De stoomlocomotief gaat gewoon door. En door. En door. En door.
Het werk is van sublieme kwaliteit, helaas is het nooit af. Als bijna alle lichten uit zijn, zit de stoomlocomotief nog steeds te werken.
Waar in het wild? Achter de laptop. Altijd.
Hoe er mee om te gaan? Waardeer de inspanningen, praat op hem in, en sla af en toe die laptop gewoon dicht en sleur ‘m mee naar de kroeg. Hij zal eerst wat pruttelen (waar dan? Waarom dan? Hoe dan?) maar je weet zeker dat hij ook daar degene is die het licht uit doet.
Wie ik ben? Een fijne combinatie van bovenstaande.
Geschreven door Martine Kortekaas, werkzaam bij Salves
