Zo onderhand twijfelt niemand meer aan het belang van e-health. Minister Edith Schippers van Volksgezondheid heeft onlangs zelfs €20 miljoen uitgetrokken voor het stimuleren van digitale zorgtoepassingen. Het doel: ‘veelbelovende innovaties sneller bij de patiënt te brengen en een plek te geven in de gezondheidszorg’. Begin juni vond ook nog een ‘eHealth Week’ plaats in Amsterdam.
Er wordt dus volop gas gegeven, en toch meldde het FD begin juni: ‘E-health stuit nog op barrières’. De e-health-praktijk zou achterblijven bij de doelstellingen. En uit onderzoek van Philips, dat zich nadrukkelijk profileert als e-health-speler, blijkt dat Nederland achterblijft bij het wereldwijde gemiddelde. Als een van de redenen hiervoor wordt geopperd dat ‘de bestaande zorg een hinderpaal is voor vernieuwing’.
Daarmee komen we op bekend terrein als het gaat om innovaties: bestaande processen en de huidige wet- en regelgeving staan innovatie maar al te vaak in de weg. Ondanks alle voordelen die deze innovatie te bieden hebben. Ik ben er van overtuigd dat mensen best e-health-toepassingen willen gebruiken. Online een arts raadplegen kan veel sneller en makkelijker dan een afspraak maken en naar de praktijk moeten voor een consult.
Ik zie het maar al te vaak in mijn eigen omgeving: grote druk op artsen, wachtlijsten en ook na diagnose van een ernstige ziekte (te) lang wachten op behandeling. E-health kan een grote bijdrage leveren om dergelijke knelpunten de wereld uit te helpen. En het perspectief gaat nog veel verder. Doordat er nu veel meer data beschikbaar komt over de patiënt zijn er – in principe – grote mogelijkheden om de zorg op alle mogelijke manieren te verbeteren. Neem IBM Watson, die is in staat dusdanig goede diagnoses te stellen dat die volgens sommigen kan uitgroeien tot ‘de beste arts ter wereld. Of robots, die veel nauwkeuriger kunnen opereren dan een chirurg.
Je zou kunnen denken dat er straks geen arts meer nodig is: gerobotiseerd en weg-geautomatiseerd. Maar juist in de gezondheidszorg is de menselijke dimensie onontbeerlijk. En veel e-health-ontwikkelingen leiden ertoe dat de arts meer tijd krijgt voor de patiënt – niet de arts wordt geautomatiseerd, maar zijn instrumentarium. Verder denk ik dat e-health de hele zorgketen – van preventie tot herstel – veel efficiënter kan maken. Dat is in feite dezelfde digitale transformatie die we in andere sectoren zien. Dit zal de nodige kostenbesparingen opleveren: de zorg wordt goedkoper en de zorgpremies en de belasting kunnen omlaag. Daar profiteren we dus allemaal van. In dat licht bezien vraag ik me af waarom er €20 miljoen is vrijgemaakt, en geen €200 miljoen. Dat zou het bovendien veel makkelijker maken de hierboven genoemde barrières weg te nemen.
Michel Schaalje, Technisch Manager, Cisco
