De overname besprekingen tussen KPN en het Mexicaanse telecombedrijf América Móvil nemen steeds serieuzere vormen aan. Er is veel reuring en er zijn hevige emoties vanwege het zogenaamde verliezen van “onze” nationale trots, KPN. Die emoties zijn te horen vanuit de politiek, bij de huidige KPN-aandeelhouders en vormen ook een mooi onderwerp voor de media.
Verhitte discussies worden er gevoerd over het maatschappelijk belang van de vitale netwerken en onze nationale veiligheid. Veiligheid die al door wet- en regelgeving wordt ondervangen maar waar ook harde afspraken over moeten worden gemaakt nu KPN als belangrijke provider binnenkort wellicht Mexicaans is. Los van de emoties en de politieke belangen – wat loopt nog echt over puur Nederlandse telecom- of ICT-infrastructuur? Bestaat dat eigenlijk wel en… doet dat er nog toe?
De open markt
Nederland heeft een open markt op het gebied van telefonie en ICT. De overheid besteedt ook al jaren aan op elk niveau, zoals een net ontwikkeld land behoort te doen. Iedereen kan meedoen en vele “kavels” zijn succesvol gegund aan diverse partijen. Bekend is het winnen door Tele2 van het mega telefoniecontract met de overheid.
Het is helder, KPN is een grote speler maar Tele2, BT, Colt, UPC, Eurofiber, Relined, Ziggo, T-Mobile, RAM en Vodafone zijn dat ook op netwerkgebied. Zij dingen hard mee naar de gunst van de overheid en leveren uitstekende alternatieve infrastructuur.
Kortom, er is dus keuze genoeg!
Redundantie
Nederland is uniek in de wereld wat betreft de diversiteit aan netwerken die toegang geven tot internet en telefonie. Naast de traditionele telefonie/koper infrastructuur heeft heel Nederland ook toegang via de kabel. Inmiddels zijn we zover dat in grote delen van het land huizen tevens voorzien zijn van een extra glasvezel aansluiting.
Met 3G en nu ook met de uitrol van 4G/LTE is breedband via mobiel leverbaar. Sinds de laatste veiling via vier verschillende netwerken. Het signaal is in vergelijking tot dat in vele andere landen van hoge kwaliteit. Waar veel landen minder bereik hebben door natuurlijke obstakels, lees bergen, wordt dat bereik in het vlakste land van de wereld, niet gehinderd. Hierdoor is mobiel steeds meer een goede backup voor een vaste aansluiting.
Naast de vaste en mobiele toegang die iedereen heeft, liggen er ook nog duizenden kilometers zakelijk glasvezel in Nederland, naar de vele bedrijventerreinen en stadscentra toe of als backbone door het land heen en naar het buitenland. Vele partijen hebben hun netwerken afzonderlijk van elkaar door Nederland gelegd. Om zo zelf connectie te krijgen naar de rest van Europa of over de oceaan heen. Nederland is het ultieme doorvoerland in Europa en vele landen; instellingen en bedrijven zijn hiervan afhankelijk.
Vitaal netwerkverkeer is dus via de vele gescheiden en redundante netwerken perfect gewaarborgd.
Identieke apparatuur
Wat men wel eens uit het oog verliest, is dat al deze partijen over de vele gescheiden netwerken wel dezelfde apparatuur gebruiken. Om een paar voorbeelden te noemen: de grote providers draaien vaak op dezelfde hardware en software van Amerikaanse, Zweedse of (steeds vaker) Chinese makelij. Telfort, nu al weer lang van KPN, introduceerde Huawei als leverancier voor hun netwerkapparatuur.
Het door de overheid verplicht tapbaar maken van de telefonie netwerken wordt bij alle providers gedaan door middel van vaak Israëlische of Amerikaanse legal-tapping systemen. Ook bijna alle fabrikanten van servers, routers en storage komen uit het buitenland.
Er is kennelijk geen verschil tussen de partijen op basis van de gebruikte apparatuur. Sterker, die is er nergens in de westerse wereld.
Maar is een 100% NL dienst dan toch niet beter?
Dus er is redundantie, er zijn verschillende partijen en ze draaien allemaal op dezelfde hardware & software. Is er dan nog een verschil te halen door met een puur Nederlandse partij in zee te gaan?
Nee, strikt genomen niet. Partijen met een niet-Nederlandse eigenaar kunnen net zo goed of beter diensten leveren als Nederlandse partijen.
Maar dan is er ook nog zoiets als vertrouwen en gevoel. Iets waarom men liever voor een puur Nederlandse partij kiest. Moeilijk te kwantificeren maar wel de realiteit, die het best valt te omschrijven als een soort Unox gevoel. Welke Nederlandse bedrijven verdienen het dan om hier genoemd te worden?
Wat betreft de “vaste” connectiviteit is Relined een belangrijke speler. Als 50-50 eigendom van TenneT en ProRail, dus opgeteld 100% overheid, bestaat het dit jaar 10 jaar. Het levert alleen dark-fiber en heeft een netwerk over heel Nederland. Overal waar hoogspanningsmasten staan en spoorrails ligt, hangen en liggen hun kabels vanwaar het aftakt naar de bedrijven toe.
Op het gebied van Wireless noem ik drie jonge bedrijven die hard aan de weg timmeren. Wifly uit Rotterdam die de regio via radio en straalverbindingen van internet voorziet. Het sterk groeiende City Wireless dat gratis Wi-Fi aanbiedt in de grote steden. En het nog sneller groeiende Custom-Connect dat met hun eigen gebouwde low latency microwave netwerk wat sneller dan fiber is en inmiddels vele banken en financiële handelshuizen bedient.
Op het gebied van telefonie staat VoiceWorks uit Almere met hun telefonie-oplossingen al jaren in de top en blijft in hard tempo oude kantoorcentrales vervangen. En ook dit jaar zijn ze weer genomineerd voor de Deloitte Fast 50.
Op het gebied van managed services en datacenter diensten zijn er een hoop Nederlandse aanbieders. Partijen als Centric, Detron, CSN groep, Solcon, Triple-P, QI-ICT.
Helaas had de lijst langer kunnen zijn maar veel van dit soort onafhankelijke, aanbevelenswaardige bedrijven uit Nederland zijn de laatste jaren opgeslokt door KPN!
Stijn Grove werkt voor Solcon Datacenters en is eigenaar van ColoAmsterdam en thePeopleCloud
[…] —> Lees de gehele blog van Stijn Grove. […]