Merkpreferentie verdwijnt. Dat is de stelling van veel economen en onderzoekers, voorzover het een homogeen product of dienst betreft. Volgens hen maakt het de consument gewoonweg niet meer uit waar hij koopt, als de kwaliteit maar gewaarborgd is. Of er nu benzine van Shell, BP of Esso in je auto zit, die auto rijdt toch wel. En dat geldt voor veel producten en diensten. De verschillen zijn heel klein – en ze zijn misschien zelfs wel onbelangrijk.
Neem sportschoenen. Ik loop net zo hard op Nikes als op Asics. Dat gaat ook op voor tennisen en skiën: het merk racket of ski doet er niet toe. Toch betrap ik me er op dat ik vrijwel altijd bij hetzelfde benzinestation tank, hetzelfde merk sportschoenen koop, dezelfde skies huur, enzovoorts. Dat is toch vreemd. Ik heb me afgevraagd hoe dat komt.
Die economen en onderzoekers hebben volgens mij niet helemaal gelijk, als zij stellen dat merkpreferentie verdwijnt. Merkpreferentie maakt juist het verschil en is belangrijker dan ooit. Dat heeft allemaal te maken met emotie, met het gevoel dat een product of dienst bij je oproept. Met dat onverklaarbare waar psychologen zich al jaren over buigen, maar nog steeds niet kunnen duiden.
Iedereen is het er wel over eens dat zuivere objectiviteit niet bestaat. Dus er is iets anders, iets wonderbaarlijks. Een product of dienst moet goed zijn, dat spreekt vanzelf. Maar bij de aanschaf gaat het juist om het merk of, met andere woorden: de leverancier van het product. Die moet je kunnen vertrouwen, daar moet je blind op kunnen varen, die moet het beste met jou voor hebben, maar ook met de omgeving waarin we allemaal leven, toch? Juist het merk moet aansluiten bij jouw visie, bij jouw waarden, zelfs al gaat dat onbewust…
Dat geldt ook een baan; voor werknemers, werkgevers, opdrachtnemers en opdrachtgevers. Bij het vinden van werk of van een opdracht speelt merkpreferentie een belangrijke rol. Wat is nou leuker dan te werken voor een bedrijf dat jou aanspreekt? Of, aan de andere kant als werkgever, om werknemers en opdrachtnemers in dienst te hebben die de onderneming een warm hart toe dragen?
Je bent je eigen merk
Leg het begrip merkpreferentie iets breder uit. Als werknemer of opdrachtnemer ben je, als het ware, ook je eigen merk. Je levert werk, maar je bent niet de enige die werk levert. Wat maakt nu het onderscheid?
Mijn antwoord is AMOR: aandacht, motivatie, openheid en ratio.
Om met dat laatste, de ratio, te beginnen: een opdrachtgever moet een rationele reden hebben om jou te contracteren.
Het is onontbeerlijk dat een opdrachtgever weet dat jij, als opdrachtnemer, over de juiste competenties beschikt. Hij wil vooral weten dat je jouw vaardigheden ook kunt toepassen om een vooraf gesteld doel te behalen. Ik stap ook liever bij Max Verstappen in de auto dan bij mijn buurvrouw van 85, alhoewel ze al 50 jaar haar rijbewijs heeft. Het kunnen toepassen van vaardigheden, dat is pas “competent zijn”.
Binnen de IT- branche is het European Competence Framework een zeer goed referentiekader.
Aandacht, Motivatie en Openheid klinkt erg containerachtig, maar naar mijn bescheiden mening zijn juist deze factoren doorslaggevend voor het verkrijgen van een opdracht, maar ook voor het succesvol uitvoeren van die opdracht. Reken er maar op dat Max Verstappen zijn volle aandacht op de weg heeft en niet ergens anders. Om over motivatie en openheid maar niet te spreken.
Of je nu werknemer, opdrachtnemer, opdrachtgever of werkgever bent, met AMOR kom je er wel, want waar AMOR werkelijk voor staat…is liefde….
Liefde voor het vak.
Wessel van Alphen, Corporate Ambassador en oprichter van De Staffing Groep, toonaangevende staffingorganisatie voor interim professionals van Nederland.
