Home Outsourcing Nieuwe denkwijzen rond het uitbesteden van ICT

Nieuwe denkwijzen rond het uitbesteden van ICT

87

In mijn vorige blog gaf ik aan dat modellen voor het uitbesteden van ICT-taken geen obstakel, maar een katalysator voor innovatie moeten zijn. Ik riep bedrijven op om een nieuwe invulling te geven aan het besluitvormingsproces rond de inkoop van ICT-diensten. In deze blog ga ik een stapje verder: ICT-uitbesteding moet echt worden aangepast aan de nieuwe eisen van het digitale tijdperk.

Het concept van de ‘megadeal’ is ten dode opgeschreven. Het idee van een meerjarig uitbestedingscontract dat met één leverancier wordt gesloten en waarbij miljoenen of zelfs miljarden zijn gemoeid is lang en breed op zijn retour. Dit wordt bevestigd door recent onderzoek van IDC.
Laten we eens een nader kijkje nemen naar de uitbestedingsmodellen die momenteel worden gehanteerd.

In de dagen van de megadeals doorliepen inkopers vaak een slopend selectieproces om uiteindelijk één partner te selecteren die meestal werd ondersteund door een reeks van onderaannemers. Dit staat bekend als het door leveranciers geleide model. De inkooporganisatie praat in dit verband louter met deze ene partner, die vervolgens alle instructies doorgeeft aan alle individuele onderaannemers. Dit resulteert in onsamenhangende communicatie en is niet bevorderlijk voor een goede samenwerking.

In een later stadium probeerden inkopers meer grip op het proces te krijgen door bepaalde ICT-taken rechtstreeks aan afzonderlijke leveranciers uit te besteden, zodat er niet langer sprake was van een ‘middle man’, oftewel een partner die als intermediair optrad. Dit is het door leveranciers gestuurde model. Hoewel de directe communicatie met de onderaannemers hierdoor verbetert, is dit vaak een duurdere optie die met tijdrovend beheer gepaard gaat. Deze aanpak kan tevens de nodige conflicten opleveren.

Maar wat is nu precies de juiste strategie voor bedrijven? Hoe kan het uitbesteden van ICT-taken innovatie bevorderen en ondersteunen?
De meest optimale aanpak is het geïntegreerde toren-model. Kort gezegd krijgen de leveranciers met de beste papieren al naar gelang de specifieke bedrijfsbehoeften functionele ‘torens’ toegewezen, zoals netwerken, applicaties, commodity-oplossingen en dienstverlening.

Meestal wordt op deze functionele torens een service integration and management (SIAM)-laag aangebracht door een afzonderlijke leverancier met de reeds bekende ‘middle man’-problemen. Vanuit dit oogpunt kan de SIAM-laag het beste intern worden beheerd.

Het grote voordeel van de ‘geïntegreerde toren’-aanpak is dat deze bedrijven in staat stelt om specialistische kennis aan te trekken in aanvulling op hun interne vaardigheden. Voor elke functionele toren wordt een directe commerciële en dienstverleningsrelatie opgebouwd. Alle functionele torens en de leveranciers daarbinnen werken op basis van gezamenlijke operationele overeenkomsten die de innovatie en samenwerking binnen het ecosysteem bevorderen.
Deze aanpak resulteert in een flexibele, veerkrachtige en aanpasbare omgeving die je de mogelijkheid biedt om te profiteren van de sterke kanten van elke leverancier.

Het zou onrealistisch zijn om van organisaties die reeds een bepaald uitbestedingsmodel hanteren te eisen om weer van meet af aan te beginnen. Maar door het evalueren van de huidige eisen en vandaag te beginnen met het proces kunnen deze organisaties in de toekomst een beroep doen op nieuwe uitbestedingsmogelijkheden die van positieve invloed zijn op hun bedrijfsresultaten.

Eén ding is zeker. De digitale transformatie heeft een te ingrijpend, complex en urgent karakter om door één leverancier te worden opgevangen. De kwaliteit van jouw partners zal bepalend zijn voor jouw succes.

In mijn volgende blog laat ik zien welke kenmerken die slimme partners moeten bezitten om onderdeel uit te maken van het nieuwe model.

Pieter Holst, AVP Verizon Benelux

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in