Home Arbeidsmarkt & Onderwijs Pubers zijn net mensen (en andersom)

Pubers zijn net mensen (en andersom)

184

Dankzij onze klantenkring komen wij vaak bij scholengemeenschappen over de vloer. Ik loop altijd graag even door de gangen en aula’s. Het is als een wandeling door je eigen pubertijd. Naarmate de leerlingen ouder zijn, zie ik de toenemende argwaan waarmee ze me bekijken. ‘Hé, een nieuwe, een volwassene!’, lijken ze te denken. ‘Wat gaat die doen om mijn vrijheid te beperken?’. Als ik vervolgens op de werkplekken kom, zie ik vaak diezelfde weerzin: ‘Pas op, een IT-er!’.

Volwassen zijn stom. Ze willen vooral dat pubers dingen niet doen. En vaak kunnen ze niet eens goed uitleggen waarom. ‘Omdat het nu eenmaal zo is’, zeggen ze dan, of: ‘omdat ik het zeg.’ Je behoort als ouder wijzer en verstandiger zijn, maar meestal sta je machteloos. Tenslotte is het onbegrijpelijk, en enorm frustrerend, dat kinderen niet snappen waarom hun gedrag zo gevaarlijk of roekeloos is.

Pubers kijken heel anders naar de wereld dan volwassenen. Zij willen ‘gewoon’ kunnen doen waar ze zin in hebben, waar en wanneer ze maar willen. Meestal alleen maar omdat anderen dat ook doen. En ze maken zich zelden druk om de consequenties. Dat is zelfs wetenschappelijk aangetoond, volgens een artikel in National Geographic Magazine.

Pubers kennen het begrip ‘risico’ niet. Voor ouders is dat een probleem, want ze zijn wel verantwoordelijk voor het gedrag van hun kinderen. En moeten daarover naar de buitenwereld rekenschap afleggen. Er gaan zelfs al stemmen op om ouders financieel aansprakelijk te stellen, of boetes op te leggen, als hun pubers zich misdragen.

Waarom ook niet? In het bedrijfsleven is dat al langer het geval. Wet- en regelgeving stelt bewindvoerders hoofdelijk aansprakelijk voor de activiteiten van hun werknemers. Als zij geen ‘goed bestuur’ voeren, leggen toezichthouders de verantwoordelijken persoonlijk zware boetes op. Governance heet dat en het betekent dat directies en bestuurders moeten bewijzen dat zij de touwtjes in handen hebben en in controlzijn.

IT-governance betekent dat CIO’s verantwoordelijkheid nemen voor de ethische omgang met persoons- en bedrijfsinformatie binnen hun organisatie. Governance gaat daarom hand in hand met Risk (risicobeheer) en Compliance (het aantoonbaar naleven van wet- en regelgeving). Governance, Risk & Compliance (GRC) leidt daarom tot gedragscodes en interne beleidsregels. Werknemers moeten deze volgen om de toegang, het gebruik, de opslag en de beveiliging van persoons- en bedrijfsgegevens veilig te stellen. En de IT-manager staat onder druk om dat mogelijk te maken. Zij hebben echter ook te maken met de gebruikers van de IT-omgeving. En die willen alleen maar zo soepel en makkelijk mogelijk werken met de bedrijfssystemen en -gegevens. Het liefst ook nog met het apparaat van hun keuze, en buiten kantoor(m)uren.

En zo zitten de IT-managers in een spagaat. Natuurlijk maakt de techniek het mogelijk om zowel de eisen en beperkingen van bovenaf, als de vraag om vrijheid van onderaf in te willigen. De oplossing hiervoor ligt in identity intelligence: een opzet waarbij de risico’s beheersbaar blijven voor de CIO, terwijl IT ook als veilige dienst beschikbaar blijft voor individuele gebruikers. De juiste IT-partner kan helpen om identity intelligence te baseren op het GRC-model van een organisatie. Zo helpen zij gebruikers alle benodigde toegang te geven op basis van hun rol en autorisatie. En de CIO de gewenste restricties te geven, zonder dat deze de vrijheid van de gebruiker beperken.

Een goed werkend GRC-model is niet alleen een technische aangelegenheid. Je kunt een puber wel een wekker geven, maar dat wil nog niet zeggen dat hij deze ook op tijd zet. Werknemers tonen vaak, net als pubers, weerstand en weerzin tegen opgelegde gedragsregels. Ze zullen de oplossingen omzeilen als zij er het nut niet van inzien. Dat betekent dat een IT-partner ook moet helpen bij de adoptie en acceptatie van de regels en het identity intelligence-systeem.

Op de scholen die wij bezoeken zien we bijvoorbeeld dat één gezaghebbende of charismatische scholier in één minuut bewerkstelligt waar ouders al maanden vruchteloos aan werken. Of dat gedrag pas verandert, wanneer de puber zelf tot het inzicht komt waarom dit nodig is. Een IT-partners begrijpt dat GRC dus net zo goed een kwestie is van uitleggen als van implementeren.

Bram Haasnoot, RealOpen IT

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in