We kennen al de robots in fabrieken. Stalen armen die zelfstandig driedimensionale bewegingen maken, daarbij geholpen door videocamera’s en slimme software. Menig product wordt gemaakt in een fabriekshal waar het licht alleen aan gaat als de onderhoudsmonteurs hun werk moeten doen.
In het dagelijks leven hebben deze zelfstandige machines hun intrede ook al gedaan. Wasmachines zijn slimmer geworden, stofzuigers zoeken zelf hun weg en er zijn mechanische hondjes (en andere knuffeldieren) die appelleren aan de verzorgingsbehoefte van ouderen.
Maar als we robots echt als onderdeel van ons dagelijkse huishoudelijke bestaan willen gaan gebruiken, dan stellen we daar andere eisen aan. Ze zullen bijvoorbeeld toch wat mensachtige trekjes moeten hebben als ze verzorgende taken gaan uitvoeren. Intel stimuleert de ontwikkeling van dergelijke ‘hulpjes in de huishouding’ via zijn 21st Century Robot programma.
Hard nodig
Steve Prentice kijkt als Gartner-fellow naar de toekomst. Zijn blik is gericht op 2050. Dit betekent niet dat zijn adviezen alleen science fiction bevatten. “Als je ziet wat er nu allemaal gebeurt in de samenleving en in het bedrijfsleven en als je ziet wat er nu al technisch mogelijk is, dan is het een kwestie van extrapoleren.”
Zo komt hij met het bekende gegeven dat mensen in de Westerse wereld steeds ouder worden. Tegelijkertijd daalt het aantal geboortes in dit werelddeel. En overheden trekken zich in toenemende mate terug van de ‘persoonlijke levenssfeer’. Dat betekent dat er in de toekomst een gapend tekort zal ontstaan aan verzorgers. De participatiemaatschappij die bijvoorbeeld minister-president Rutte voorstaat, kan daarin niet voorzien, omdat de mensen die wel kunnen werken, toch al handen tekort komen. Volksverhuizingen van andere werelddelen om hier de nood te lenigen, is volgens hem ook geen afdoende oplossing, verwijzend naar de ontwrichting van de samenleving in de landen waar de dienstverleners dan vandaan komen. Naar oordeel van Prentice zijn alleen robots in staat om in de toekomst alle zorgtaken te vervullen.
Groeiende markt
Brian David Johnson, futurist bij Intel, is er eveneens van overtuigd dat de ‘mechanische mens’ een helpende hand gaat bieden. Hij maakt onderdeel uit van Intels The Tomorrow Project. In dit kader werkt hij samen met een groep andere onderzoekers bij de chipfabrikant aan het 21st Century Robot programma.
De markt voor industriële robots bedraagt volgens de IFR (International Federation of Robotics) in 2018 37 miljard dollar. Dat valt in het niet bij de voorspelling van Bill Gates dat er tegen 2025 een robot in elk huishouden zal zijn; hetgeen neerkomt op een markt van 1 triljoen dollar. En dan hebben we het over ‘dienst-robots’. Dit verklaart onder meer de acquisitie van Nest door Google. Maar er zullen veel meer robotfabrikanten zijn die een groot stuk van de taart op hun bord krijgen. Denk aan Roomba die zijn iRobot verschillende huishoudelijke taken laat uitvoeren. Maar ook robots die speciaal ontwikkeld worden voor het slagveld.
Tafel dekken
De vraag is inderdaad wat wij verlangen van de dienst-robot. Moet hij de tafel dekken, ons helpen herinneren medicijnen in te nemen, de huisdieren te voederen? De verwachting is dat er niet één mechanische mens zal zijn die al die huishoudelijke taken op zich neemt. Er komt een verscheidenheid aan gespecialiseerde apparaten.
Johnson wil graag weten welke ideeën er leven. Daarom heeft hij met zijn team een open source robot ontwikkeld die is te printen met een 3D-printer en geprogrammeerd kan worden om bepaalde taken uit te voeren. Hij beschouwt dit niet als iets revolutionairs voor de jongere generatie mensen. “Zij zijn al gewend aan smartphones met aanpasbare apps. Zij zijn gewend aan een cultuur waarin het normaal is dingen met elkaar te delen, samen iets te ontwikkelen en te vernieuwen. Daarom is het goed om die generatie in te schakelen bij het ontwikkelen van de eerste generatie dienst-robots. Iedereen kan zijn zegje doen over wat die robot zou moeten kunnen doen. Samen komen we met veel meer ideeën, meer creativiteit en meer innovatie.”
Eerder al schreef ik al over de robot die in supermarkten helpt de voorraden aan te vullen en eventueel klanten te leiden naar het schap waar een bepaald product staat. Dit is één van de reële mogelijkheden.
Minder dan duizend dollar
Maar er zijn veel meer dingen denkbaar. Het team van Johnson heeft de template voor een proefrobot – Jimmy genaamd – gedeeld met tien teams van verschillende universiteiten. Nu kan iedereen Jimmy printen en aan het werk zetten. Voor minder dan duizend dollar heb je een vriendelijk ogende dienst-robot. Intel stelt de bestanden vrij beschikbaar.
In eigen land zien we dat bijvoorbeeld TU Eindhoven zich op robotica heeft gestort. En met succes, want ze hebben onlangs in Brazilië het WK voetbal voor robots (de Robocup) gewonnen. Dit was onder andere te danken aan de inzet van een speciale vierwielige robot die met geveerde wielen meer grip heeft en sneller kan accelereren. Deze voetbalrobots spelen zelfstandig en worden niet op afstand bestuurd. Ook dit voorbeeld laat zien dat er een reeks dienst-robots van alle soorten en maten op stapel staat. Hoog tijd voor het Nederlandse bedrijfsleven om zich hier serieus mee bezig te gaan houden.
Anne Mieke Driessen, Business Development Manager Industry bij Intel Nederland
Leuk artikel. Het deed mij denken aan de sociale robot Jibo. Weleens van gehoord? Misschien kan de robot nog niet zelf de tafel dekken, maar tet laat in ieder geval goed zien waar we naartoe gaan!