Zo grap ik vaak. Maar nee, dat meen ik natuurlijk helemaal niet. Ook ik droom van een wereld waarin vertrouwen normaal is en we mensen in hun waarde kunnen laten. Helaas wordt dat vertrouwen nogal makkelijk beschaamd. Dus droom nog even door, Hans.
Van generatie Z (vuilniszakken met bontkragen – toegegeven, ik citeer Thomas Bruger) wordt gesteld dat privacy ze niets doet. Ze delen alles met de hele wereld en het maakt ze niets uit wie er wat mee doet. Zelfs hun criminele acties komen op YouTube. Alles dat je op het internet plaatst is van iedereen en dan moet je ook niet over copyright gaan zeuren. Dat laatste geloof ik eerlijk gezegd ook wel. Maar om nou te zeggen dat je privézaken openbaar zijn, dat lijkt me niet. En ik geloof er ook niet in dat die (z)ettertjes dat wel vinden. Ze weten het alleen nog niet.
Het vertrouwen in de privacy op het internet staat flink onder druk. Vorige week vrijdag alleen al kopte Nu.nl met twee opvallende incidenten: identiteitsdiefstal van 100 miljoen gebruikers van NING (door het bewerken van cookies) en het maandenlang lekken van medische gegevens van ruim driehonderdduizend medewerkers bij Humannet (door SQL injection). En dat waren zeker niet de eerste twee van de week! Het gaat door en door. Het internet is zo lek als een mandje. Het valt niet meer te dichten.
Stoppen met internet is natuurlijk geen optie. Maar een oudhollandsch gewaarschuwd mensch telt ook in 2012 voor twee. Of, als hij de wet van Moore gevolgd heeft, misschien wel voor een macht van twee. Dus wees gewoon een beetje voorzichtig. Gebruik eens een alias of een wegwerp e-mailadres. Geef geen dingen weg die je niet delen wilt. Gebruik PGP. Bewaar echte geheimen op een echt geheime plek. And hey… Let’s be careful out there! (Hill Street Blues, 1981)
Hans van Buuren, Gemeente Architect Gemeente Amersfoort
