120 jaar jong? Of gooit WiFi roet in het eten?

120 jaar jong moet mogelijk zijn. In zijn boek “120 jaar jong.” schrijft professor Defares dat het menselijk lichaam makkelijk 150 jaar kan halen. Professor Defares is gerontoloog en hij is er van overtuigd dat het mogelijk is om 120 jaar een gezond en vitaal leven te leiden. Een gezonde levensstijl, wat supplementen, goede beweging en we halen de 120.
Yoga kent de Kaya Kalpa technieken. De Kaya Kalpa techniek zorgt voor verjonging van het lichaam. Elke dag een paar Zonnegroetjes, gezond eten en het lichaam regenereert zichzelf. Voilá.
Het gaat niet om het aantal jaren dat men leeft. Het aantal is niet het belangrijkste. Of je nu 80 wordt of 100 of 120 dat maakt niet uit. Belangrijk is de kwaliteit van leven. Tot de laatste snik actief, vitaal en gezond zijn. Het kán. Ik noem het wel eens gekscherend: gezond doodgaan, maar dan wel na je 100ste. Nobel streven toch, wie wil dat niet?

Maar zou Wifi roet in het eten kunnen gooien?
Wifi voegt veel toe. Ik ben een groot voorstander van een wereldwijd draadloos  netwerk, zodat iedereen toegang krijgt tot informatie. Weten, begrijpen en beïnvloeden. Het zal de wereld veranderen en, hopelijk, de democratie bevorderen.

In 2012 ging 71% van het draadloze dataverkeer via Wifi. Men verwacht dat in 2016 ruim 78% van het dataverkeer via Wifi netwerken zal gaan. Het gebruik verandert door het beschikbaar komen van meer betaalbare Wifi-hotspots.

Een studie van de Europese Commissie toont deze ontwikkeling aan en adviseert om meer spectrum beschikbaar te stellen voor Wifi. Voorzitter van de Europese Commissie Neelie Kroes: “Wi‑Fi is een enorm succesverhaal, waar iedereen bij wint. Ik ga ervoor zorgen dat de Europese Commissie het gebruik van Wi‑Fi bevordert door meer spectrum beschikbaar te maken en de regelgeving te versoepelen.”

Europa wil meer bandbreedte, maar is beducht voor de kosten.
Alleen kosten? Zou er ook een keerzijde zijn? Moeten we ook niet beducht zijn voor mogelijke negatieve aspecten en met name voor de impact op onze gezondheid?
Wat is Wifi eigenlijk?
Wifi = WLAN = draadloos netwerk = kleine magnetron, en dat 24 uur per dag!
In 2011 adviseerde de Raad van Europa nog om draadloze netwerken in scholen te verbieden. De straling zou schadelijk zijn voor kinderen.
Een rapport (31 augustus 2007) van de Bio Initiative Working Group, waaraan twintig topwetenschappers uit zes landen hebben meegewerkt komt met overtuigende bewijzen: gsm’s, WiFi, DECT-telefoons, Bluetooth, Wimax en andere draadloze systemen zijn wel degelijk riskant. Professor Martin Blank, onderzoeker aan de gereputeerde Columbia University, zegt in het rapport: ‘De straling dringt diep door in het organisme en verstoort daar biologische processen. Het DNA in sommige celtypes reageert al bij zeer lage stralingswaarden, wat een biochemische stressrespons veroorzaakt.’

Op 8 april 2009 presenteren 50 artsen een oproep aan verantwoordelijken in de politiek en gezondheidszorg. Vanuit hun eigen ervaringen roepen ze op maatregelen te nemen om de blootstelling aan elektromagnetische velden te verminderen. De ondertekenaars constateren een algemene toename van chronische aandoeningen met onduidelijke oorzaken. Deze toename van gezondheids- en welzijnsproblemen treedt gelijktijdig op met de explosieve toename van stralingsbelasting in de leefomgeving.

Wifi is niet meer tegen te houden, moeten we ook niet willen. De belangen zijn zo groot, het biedt zo veel. Bovenstaande informatie komt bijvoorbeeld van het internet, met dank aan Wifi. Wilt u ook meer weten? Klik hier.
We mogen niet voorbij gaan aan de risico’s. De risico’s voor onze gezondheid, vanzelfsprekend, maar ook het risico van misbruik van straling door groeperingen met minder goede bedoelingen…..

Hoe nu verder?
Op elk mobiel apparaat een sticker met “WIFI schaadt de gezondheid” of, net als bij de CO2 uitstoot, paal en perk stellen aan de hoeveelheid elektromagnetische straling? Er zijn wel normen gesteld, maar de normgeving is thans nog onduidelijk en vastgesteld vanuit een eenzijdige invalshoek.
Is dit doemdenken? Nee, maar we moeten ook niet te hard van stapel lopen. Nader onderzoek, voorzorgsmaatregelen en bewustwording brengen vast goede oplossingen. Niet weglopen voor risico’s, maar onder ogen zien en oplossen.
De struisvogel is het hardst lopende tweebenige wezen op aarde, maar hij heeft ook nog die andere politiek…. de kop in het zand steken,… laten wij dat niet doen.

Wessel van Alphen, Corporate Ambassador van IT-Staffing.