Sinds het Agile Manifesto in 2001 is de belangstelling voor agile software-ontwikkelmethoden zoals Scrum flink toegenomen. Een agile methode zoals Scrum is bedoeld om behendig mee te bewegen met een snel veranderende organisatie en haar omgeving. Succesvolle toepassing is onder meer afhankelijk van:
– Kleinschaligheid: 5 – 9 mensen in een team;
– Fysiek samenzijn: standup meetings, face-to-face communicatie;
– Voorschrijvend karakter: dagelijkse meetings, vaste rollen;
– Instrumentgedreven: bijvoorbeeld burn down chart, status en voortgangsbewaking via bord met post-its;
– Het vermijden van complexiteit: bijvoorbeeld geen offshore samenwerking.
Agile ontwikkelmethoden zoals Scrum kennen een merkwaardige paradox. Sinds 2001 heeft virtueel (niet fysiek) en asynchroon (niet gelijktijdig) samenwerken een grote vlucht genomen. Samenwerking over grote afstanden en in verschillende tijdzones is geen issue meer. Echter, wie de kenmerken hierboven van de methode goed bekijkt zal moeten vaststellen dat deze methode zelf niet echt met zijn tijd lijkt mee te gaan en zelf dus weinig agile lijkt.
In een wereld die door technologie steeds meer verweven raakt en waarin samenwerking steeds meer virtueel en asynchroon gebeurt, lijken de principes zoals fysiek samenzijn, face-to-face communicatie en voortgangsbewaking via een bord met post-its en geen offshore samenwerking ouderwets en achterhaald.
Verder valt op dat aanhangers van agile methoden zoals Scrum steeds vaker een succesvolle toepassing claimen via de media. Echter, agile methoden lijken het zichzelf gemakkijk te maken door vooral kleinschalig te willen acteren en complexiteit te vermijden. Onderzoek toont aan dat kleinschalige projecten in het algemeen vaker tot een voldoende resultaat leiden dan de grotere projecten. En juist in dit kleinere segment wordt een agile methode zoals Scrum veel toegepast. Er zijn dus (nog) de nodige kanttekeningen te plaatsen bij de succesclaim.
Leon Dohmen is werkzaam bij Logica als principal managementconsultant. Hij doceerde van 2003 tot 2012 Management of Technology aan de Rotterdam Business School voor Master- en MBA-programma’s. Sinds 2011 voert hij een promotieonderzoek uit naar ‘de werkelijke waarde van IT’. Leon.dohmen@logica.com
Beste Leon. Het werkt nooit om welke methode, richtlijn of wet dan ook naar de letter uit te voeren. De eerste issue die je opwerpt is al lang opgelost. Je hoeft niet naast elkaar te zitten of te staan. Videovergaderen, video Skypen of Google hangouten, en digitale scrumborden in de Cloud werken prima. Al blijft het onverlet dat de psychologie van mensen zo in elkaar zit, dat we het beste functioneren in kleine groepen die in plaats en tijd samen zijn. Over je tweede issue: natuurlijk zijn kleinere projecten succesvoller dan grote, en worden agile methoden hier vaker gebruikt. Of is het andersom: de agile methode schrifjt voor dat projecten kleiner moeten zijn, en daarom worden de projecten ook kleiner opgezet. Wat is kip en ei in deze? Ieder groot traject is op te knippen in een verzameling kleinere trajecten. Dit slim doen voor een ICT-project, vergt enig architectuurdenken vooraf. Ook met agile methoden blijft er dus gewoon werk voor de architect.