Wie het MS- of DR-DOS tijdperk nog heeft meegemaakt, weet nog hoe kommervol het gebruikersbestaan was. Eigenlijk had de hele x-486 (verwijzend naar het typenummer van de Intel-chip) helemaal niets van doen met de manier waarop mensen communiceren. De kwaadaardig knipperende opdracht-prompt eiste om de haverklap alle aandacht op. Aan de monitor kleefden post-its met de meest voorkomende opdrachten.
We hebben het over 1989. Pas in 2010 duikt het swipen op in de Nederlandse taal. Weg stylus, weg muis; je hebt genoeg aan twee vingers om het apparaat te bedienen. Daar hebben we 21 jaar over gedaan. Je ziet vaak van die grafiekjes waarbij staat hoe lang het duurt voordat een bepaald goed een kritische massa heeft bereikt. Bijvoorbeeld voor de radio, voor tv, internet, of Hadoop. Je ziet dat de tijdsvakken tussen uitvinding en het bereiken van de kritische massa steeds verder verkleint. Zo ook met het gebruik van computers. We hoeven niet weer 21 jaar te wachten voordat de interactie met computerapparatuur menselijker trekjes krijgt.
Sterker nog, tijdens de Computex die onlangs in Taiwan is gehouden, presenteerde Renée James tal van ontwikkelingen die een nieuwe fase van computergebruik inluiden. James is president van Intel.
Grenzen vervagen
De grenzen tussen de verschillende typen personal computer vervagen. De slimme telefoon, de dunne ultranotebook, de Google Glass, de tablet, smart t-shirts, intelligente gebouwen, en het moderne horloge: ze zijn allemaal met de cloud en met elkaar verbonden. En intuïtief te gebruiken.
Met de stem opdrachten geven beperkt zich niet meer tot de smartphone. De meeste spullen zijn in toenemende mate uitgerust met een (video)camera, waardoor de software al in de gaten heeft wat er dient te gebeuren voordat de gebruiker het zelf kan bedenken.
Dit alles is mogelijk omdat de processoren nog immer in kleinere miniatuurversies op de markt komen. Kleiner en toch hogere prestaties bij een lager energieverbruik. Dit is de crux voor het kunnen beschikken over een myriade aan functionele apparatuur dat door zijn onderlinge verbondenheid dingen kunnen doen waar mainframes nog niet eens over droomden.
Vooral de Intel Core M-processor gaat hoge ogen gooien, omdat hij geen koelventilator nodig heeft. Dat scheelt niet alleen veel energie, maar ook ruimte.
Natuurlijk zijn er specifieke chips voor specifieke producten (zoals PC, tablet of smartphone), maar het gebruiksgemak vormt de verbindende factor.
Ook software
De interactie met computerapparatuur dient beleving te zijn. Niet hoeven nadenken over opdrachtformuleringen, maar via natuurlijk mensengedrag voor elkaar krijgen wat je voor elkaar wilt krijgen. De RealSense-technologie met de 3D camera’s van Intel gaat hierin een belangrijke rol spelen. Ontwikkelaars zijn uitgedaagd door het bedrijf om natuurlijke en intuïtieve gebruikersinterfaces te bouwen. Er zit een miljoen dollar in de prijzenpot.
Ook aan de softwarekant zien we ontwikkelingen die naar beleving ruiken. Zo heeft SAP zijn Fiori-ontwikkelplatform/annex collectie apps gemaakt, die de gebruiker een natuurlijke omgang met zijn pc moet geven. Wie de starre schermen van het ERP-pakket gewend is, zal een geheel andere beleving krijgen. Dit scheelt veel trainingskosten, maar bovenal hebben mensen er meer zin in om hun werk te doen.
De hardware loopt in deze ontwikkeling neuslengten voor op de software, maar het gat zal allengs kleiner worden. Dat moet ook, want hard- en software moeten nu eenmaal gelijk opgaan, anders heeft de gebruiker er nog niks aan.
Muur van emotie
In 1979 koos Groenland voor de EG via moederland Denemarken. Het lag voor de hand een nauwere band aan te gaan met bijvoorbeeld Alaska dat een veel natuurlijker bondgenoot lijkt dan Denemarken en de abstractie Europese Gemeenschap. Een hooggeplaatste Groenlandse politicus zei destijds: ‘Wij hebben er tientallen jaren over gedaan om Deens te leren; en dan zouden we nu Engels moeten gaan leren?” als argument om bij Denemarken te blijven. Inmiddels heeft de voormalige kolonie veel meer zelfstandigheid en brengt de klimaatverandering onvermoede kansen met alle mineralen en grondstoffen die het eiland bezit.
Iets dergelijks gaat gebeuren met de nieuwe computerbeleving. De invoering van nieuwe applicatievormen en apparatuur zal ook een muur van emotie oproepen. Veel mensen zijn al meer dan twintig jaar gewend aan toetsenbord, muis en de starre schermopbouw. Ze hebben er veel tijd en energie in gestoken om fluitend de meest rigide programmatuur naar eigen hand te zetten. Dat gooien ze niet in een handomdraai overboord. Niettemin zal deze nieuwe trend waarbij beleving voorop staat, uiteindelijk de overhand krijgen. En volgt de software de hardware-explosie. Gewoon, omdat alles immers beleving is.
