Candy Crush Saga

Of de verleiding van in-app aankopen…

Laat ik met wat serieus nieuws beginnen. De omzet van mobiele games op de Chinese markt was in het eerste kwartaal 270 miljoen Euro, een groei van dertig procent ten opzichte van 2012. Dat zegt wat over de aard van Chinezen maar dat zegt ook wat over de potentie van de huidige generatie mobiele apparaten. Hier wordt geld verdiend. En hoe!

Nu weer snel terug naar het onderwerp. Candy Crush is werkelijk een fantastisch spel met honderden levels. Miljoenen mensen spelen het. Noem me je level en je krijgt respect. Bij de aanschaf van onze nieuwe tuinset kreeg ik een Android tablet kado. Ik vroeg aan mijn zoon welk spel ik erop moest zetten en dat werd hem dus. Binnen no-time was ik eraan verslaafd. En dat ben ik nog steeds. Die tablet wordt maar voor één doel opgeladen, elke dag. Soms makkelijk, soms gemeen moeilijk (bijvoorbeeld level 147: tien dagen over gedaan). Altijd leuk en uitdagend. Delicious! Sugar Crush!

Helaas heeft Candy Crush psychologische uitdagingen in petto voor de speler. Zo kun je per half uur één keer spelen. Bij sommige challenges moet je zelfs vierentwintig uur wachten. En daar begint de ellende. Levens kun je kopen, aftroggelen van anderen via Facebook en wat al niet. En dat doen mensen terwijl ze het vreselijk vinden. En ik? Geen enkel probleem. Omdat die tablet toch alleen Candy Crush doet, zet ik elke keer als de levens op zijn de tijd vooruit en kan ik weer spelen. Het is al dik november.

Candy Crush en in-app aankopen

Dat is niet het ergste. Candy Crush kent ook in-app aankopen. Wat meer tijd, wat meer zetten, wat extra’s. Ik begrijp dat er mensen zijn die er een half maandsalaris aan uitgeven. Er geestelijk aan onderdoor gaan. En ik begrijp ze wel, na een week ploeteren op een level lijkt het de enige manier om weer verder te kunnen. Dus kopen maar.

Ik niet! Mijn motto is totaal geen geld uitgeven en toch het spel uitspelen. Op eigen kracht. En jij, heb jij het volgehouden? Eerlijk?