
Internet is toch maar een vreemd fenomeen. Het is alomtegenwoordig en we bevinden ons er allemaal continu. Het is net echt, zou je denken. En dan maak je meteen de denkfout die veel ellende op internet veroorzaakt. Want internet is net zo echt als de fysieke wereld. Waarom gedragen we ons dan zo anders op internet dan in ons huis en op straat?
Een klein voorbeeld: bij een stadje verderop vond onlangs een wielertour plaats. Dat betekent uren wachten tot er opeens een grote horde hard fietsende mensen langskomt. Dranghekken houden de toeschouwers op een veilige afstand. Er staat een verkeersregelaar die toeschouwers veilig de straat laat oversteken zo lang dat kan. Hij wordt via een portofoon gewaarschuwd dat de wielrenners in aantocht zijn. Dan houdt hij de meute aan bezoekers met één armgebaar tegen. Iedereen geeft daar meteen gehoor aan. Stel je voor dat het jou leuk lijkt om de boel eens in het honderd te schoppen. Dat je met honderden mensen tegelijk de straat op wil lopen, vlak voor het peloton langskomt.
Raar idee? Natuurlijk, want het is schier onmogelijk om in deze ‘echte’ wereld met een DDoS-aanval een wielerstroom te stoppen. Niet alleen door uitermate eenvoudige maatregelen zoals dranghekken en een man in een lichtgevende jas. Maar vooral door sociale controle en sociale normen. Men zou je voor gek verklaren en tegenhouden, men zou elkaar en de politie waarschuwen. En dat is het enige verschil tussen de digitale en de fysieke werelden. Cyclingcrime is onmogelijk, maar cybercrime is aan de orde van de dag.
Cyberaanvallen en -bedreigingen zijn een vast onderdeel van ons digitale leven. Daar moeten we voor oppassen en ons aan aanpassen. Dat lijkt zo klaar als een klontje, maar is voor velen kennelijk hogere wiskunde. Volgens een recent artikel in het FD is de onwetendheid bij bedrijven over de risico’s van internet zelfs ‘zorgwekkend’ en maatschappelijk ‘bedreigend’. Experts op het gebied van informatievoorziening en -beveiliging roepen om voorlichting, voorbereiding, maatregelen en een constante waakzaamheid. Er is zelfs een speciale Cybersecurity Academy in het leven geroepen om bestuurders hiervan te doordringen.
Bram Haasnoot, RealOpen IT
Wie net zo naar internet kijkt als naar de ‘echte’ wereld, ziet de eenvoud. Beveiliging is op internet niet veel anders dan dat je op een drukbezochte markt alert bent voor tasjesdieven en zakkenrollers. Of dat je de deuren sluit als je het huis verlaat. Maar vooral, dat je anderen of de autoriteiten waarschuwt als je ziet dat er iets niet in de haak is. Vorige week had ik per ongeluk het raam van mijn autodeur helemaal open gelaten. Vanuit mijn huis was dat niet te zien, maar gelukkig kwam de overbuurvrouw even aanbellen om me erop te wijzen. Is dat in de digitale wereld onmogelijk? Laat me dan even vragen: is jouw antivirussoftware up-to-date? Of heb je per ongeluk de deur van het bedrijfsnetwerk open laten staan?