Over de data-explosie is veel te zeggen. Bijvoorbeeld dat het in de toekomst onmogelijk is om nog alle data te beveiligen – een voorspelling van Gartner. Hun analisten zeggen dat bedrijven en overheden in 2020 zo’n driekwart van alle gevoelige data niet meer kunnen beveiligen. Overigens is gevoelig een rekbaar begrip. Nu de consument massaal vakantiefoto’s op Facebook zet en iedereen deze mag zien, raken we meer gewend aan openbare informatie. Denk ook aan twitteraars die voor het avondeten hun volgers nog even laten weten wat er op het menu staat, of Instagrammers die direct maar een foto van het opgemaakte bord rondsturen.
Een consument is geen bedrijf en maakt andere keuzes. Maar ook bedrijven moeten meer dan ooit keuzes maken over wat wel de moeite waard is om te beveiligen, en wat niet. Ze moeten ook bepalen welke data serieuze bescherming verdient en wat eventueel in het publieke domein terecht mag komen. Pittige vragen waar veel bedrijven de komende jaren mee worstelen. Ook bestaat er vaak nog de reflex om alles maar geheim te houden, terwijl bepaalde data juist heel nuttig is. Denk aan het openbaar vervoer, waar aanvankelijk met terughoudendheid werd omgegaan met de actuele vertrek- en aankomsttijden. Teveel vertragingen open en bloot melden, zou slecht zijn voor de reputatie. Toch zijn bus- of treinreizigers gebaat bij actuele gegevens, gewoon omdat zij dan weten waar ze aan toe zijn.
Voor datadienstverleners – om ze zo maar even te noemen – doet zich een heel andere mogelijkheid voor. Een datadienstverlener is in mijn optiek een datacenterexploitant of storageserviceprovider. Het zijn bedrijven die voor klanten data opslaan, beheren en beschermen. Tot nu toe zitten er tussen de data van de klanten Chinese muren. Dat zal ook zo blijven zolang een klant dat als eigenaar van de data wil. Maar stel dat klant A over veel data beschikt, die voor klant B interessant kan zijn voor productontwikkeling, marktbewerking of bedrijfsvoering. Klant B zal bereid zijn daar een redelijke prijs voor te betalen. En klant A profiteert daarvan doordat data – waarvan de opslag geld kost – nu opeens geld oplevert. Uiteraard gaat het hier niet om belangrijk intellectueel eigendom en zorg je er sowieso voor dat gegevens op een zodanige manier gemaskeerd zijn, dat privacy en dergelijke niet in het geding zijn.
Hier liggen volop kansen voor datadienstverleners die de rol van data broker kunnen vervullen. Zij kunnen klanten met analysetools helpen om trends en verbanden te vinden in hun eigen data en in die van hun collega’s en concurrenten. Big Data kan zo best nog eens Big Money worden voor bedrijven die daar op het juiste moment en met de juiste middelen op inspelen.
Harold van Aalderen is Information Security Officer bij Vancis
