Ooit, in een bijna vergeten verleden, leefde er een directeur die een opdracht te vergeven had. Wie werktuigen leverde voor zijn “werkplaats Raaf” met de beste kwaliteit, uit voorraad en de beste prijs kreeg zijn vertrouwen. Vanaf zijn balkon, met een zak dukaten in zijn hand, voerde hij de onderhandelingen met de aanbiedende ‘vrijers’. En wie geen goede referentie had, of een redelijk bod, of het volle scala aan wensen niet inloste kon direct weer doorrijden.
Leverancier Vos had reeds twee afwijzingen gehad, en stuurde deze keer zijn zoon in een koets langs. De zoon was een held in luisteren, en begon op elke specificatie van de firma Raaf door te vragen naar details. En, wonderwel, voor élk verder detail had hij een aangepast werktuig paraat en nog op voorraad ook. Ook prees hij directeur Raaf uitbundig om zijn heldere inzichten en vooruitstrevende beleid. Toen hij vervolgens de directeur vroeg om met beide handen uit te beelden wat precies het werkplaatsobject was, viel pardoes de zak dukaten naar beneden. Vos jr. raapte hem op en zei keurig “zullen we dit dan maar als voorschot voor de opdracht beschouwen”, want terug kon Raaf toch niet meer…
Helaas bleek de firma Vos te handelen in wat we tegenwoordig vaporware zouden noemen, en kreeg Raaf pas na vele bijstortingen en klachtgesprekken, en heel wat maanden later, uiteindelijk wat hij nodig had; waarvoor zijn eigen personeel dan ook nog eens de nodige aanvullende modificaties en werktuigen moest regelen.
Dit verhaal heeft, helaas, grote analogie in de huidige markt van standaardsoftware en cloud-diensten. Om met de eerste te beginnen: standaardpakketten zoals SAP, Oracle Fusion en Salesforce.com ‘doen altijd precies wat u nodig heeft en anders slechts met kleine en snelle aanpassingen’. Standaard ontwikkelplatforms zoals WebSphere, Fusion Middleware, Azure en Tibco ‘leveren moderne bouwstenen die onderling naadloos integreren’. Pas bij dieper doorvragen merken we dat de vendor zelf nog volop in integratie- en versieperikelen zit, en meer aandacht heeft voor het uitbrengen van dat sexy nieuwe Facebook- of Android applet dan voor het afronden van de al jaren zich voortslepende interne toolstandaardisatie. En zorg ervoor dat doorvragen uitsluitend te doen met eigen mensen of onafhankelijke adviseurs; elke integratiepartner die namens de vendor kan optreden is potentieel even gekleurd als de Vos is over de zangkunsten van de Raaf!
Doch net als bij de Vos en de Raaf geeft het geen pas om de schuld volledig aan één kant te leggen. Een beetje realistischer opdrachtgever trekt ook meer integere vendoren aan. En aandacht voor ‘de leverancier de tijd geven om een productsuite te laten uitrijpen’ is soms ook beter dan het alleen willen scoren op nieuwe features. Wie de schoen past trekke hem aan…
