De zoektocht is in volle gang. Manuscripten uit het verleden worden naarstig gezocht en indien gevonden, aandachtig geanalyseerd. Boeken, referenties, ‘best practices’ uit binnen en buitenland: het maakt niet uit waar kennis en inzichten vandaan komen, het is nu vooral kennis vergaren. De tijd is aangekomen om deze kennis te consolideren in een overkoepelend paradigma. Dat is weliswaar niet nieuw is, maar kan eindelijk floreren als nooit te voren: Enterprise Mobility Management. Ofwel EMM.
Nee, in dit artikel geen architectuur discussie, definitie discussie of over wat er wel of niet in hoort. Nee, geoeg over geschreven en zoals ik al eerder schreef: mobiel beleid in deze tijd is per definitie dynamisch. Wikipedia zegt over EMM het volgende: “the set of people, processes and technology focused on managing the increasing array of mobile devices, wireless networks, and related services to enable broad use of mobile computing in a business context’.
Met name over de twee laatste woorden maak ik me zorgen of anders gezegd: die houden me bezig. Waarom? Omdat dit gebied meer en meer een specialisme aan het worden is en het aantal specialisten op dat vlak in Nederland schaarser en schaarser aan het worden is. Deze specialisten kunnen als geen ander, in ‘Jip en Janneke taal’ de interne ‘business’ (gebruiker, lijn verantwoordelijke, P&L-verantwoordelijke), uitleggen wat dit EMM inhoudt. En dat vergt vooralsnog pionieren, voor beide partijen. Zoals Steve Jobs ooit stelde: “innovation distinguishes between a leader and a follower’. De weg van innovatie is vaak een grillige. Wordt vervolgd.
Danny Frietman is een onafhankelijk adviseur en ondernemer in het Enterprise Mobility domein
