Home Innovatie & Strategie De rechtsbreinige toekomst van testen

De rechtsbreinige toekomst van testen

77
In de afgelopen jaren hebben testers hard gewerkt om erkenning te krijgen voor het testvak. We hebben standaardaanpakken voor het testen van software ontwikkeld en er boeken over geschreven. We hebben cursussen en certificatieprogramma’s opgezet en dit allemaal op internationaal niveau georganiseerd en gestandaardiseerd. Het resultaat is dat testen volwassen geworden is. Het is gestandaardiseerd, geïnternationaliseerd en toolondersteund. We zijn zover gekomen dat het mogelijk is om testen geautomatiseerd uit te laten voeren of zelfs aan de andere kant van de wereld.Analytische linksbreinige vaardigheden hebben het testvak gebracht tot waar het vandaag staat. Nu je zou kunnen zeggen, dat testen een commodity geworden is moeten we nieuwe manieren vinden waarop we waarde toe kunnen voegen. We moeten ons gaan richten op die gebieden en vaardigheden die minder makkelijk geautomatiseerd of geoutsourced kunnen worden en ons daarin specialiseren. We zijn in een tijd aanbeland waarin onze uitstekende analytische vaardigheden niet langer toereikend zijn. Nieuwe additionele vaardigheden zijn noodzakelijk, vaardigheden die hun basis vinden in de rechter hemisfeer van ons brein.Laten we kort een blik op de anatomie van onze hersenen werpen. Zoals de meesten weten is ons brein symmetrisch verdeeld in twee helften, de cerebrale hemisferen. Hoewel beide helften min of meer gelijk zijn in vorm en omvang, hebben ze verschillende functies.De linker hemisfeer is rationeel en verantwoordelijk voor taal, logica (redeneren) en spraak. Het werkt sequentieel en analytisch. Tot vrij recent werd de linker hersenhelft gezien als de superieure van de twee. Het representeerde alles wat ons onderscheidt van de dieren. De capaciteit van het linkerbrein was de drijvende kracht achter de industriële revolutie en het informatietijdperk.

De rechter hemisfeer daarentegen is non-lineair, holistisch en gebaseerd op instinct. Het is in staat patronen te herkennen en non-verbale uitdrukkingen en emoties te interpreteren. De rechterhelft neemt de details en combineert ze om zo het grote plaatje te maken.

Ietwat gechargeerd kun je stellen dat links de harde, analytische kant  en rechts de softe creatieve kant is. Als je nu eens een willekeurige functieomschrijving van een tester bekijkt zul je zien dat 90% van de gevraagde eigenschappen, linksbreinige eigenschappen zijn. Voor ‘soft en creatief’ was geen ruimte in IT en al zeker niet in softwaretesten.

Een voorbeeld om het verschil te verduidelijken:
Vraag: ‘Wil je uit de supermarkt een fles melk meebrengen? Als ze eieren hebben, dan doe er maar zes.’
Ik kwam uit de supermarkt terug met zes flessen melk en zonder eieren.
Reactie: ‘Waarom heb je in hemelsnaam zes flessen melk gekocht?’
Antwoord: ‘Omdat ze eieren hadden.’

Wat je hier ziet is een puur linksbreinige interpretatie van de vraag. Analytisch, if-then-else. In de praktijk schiet gelukkig het rechter brein te hulp om alle details samen te voegen tot het complete plaatje van één fles melk en zes eieren. Dit voorbeeld maakt ook duidelijke dat de beide helften niet solo kunnen opereren. Ze vullen elkaar aan en hebben elkaar nodig om tot een compleet functioneren te komen.

In een tijd waarin computers of onze collega’s in Azië in staat zijn linksbreinige taken beter en sneller uit te voeren dan wijzelf, zullen we ons meer moeten gaan focussen op activiteiten die minder gemakkelijk geautomatiseerd, of vanaf een andere geografische locatie uitgevoerd kunnen worden. Activiteiten in de periferie van het eigenlijke systeem en de test die daarop uitgevoerd wordt. We moeten ons veel meer gaan specialiseren in de taken die gebruiker- en klantgerelateerd zijn, in plaats van in taken die systeemgerelateerd zijn. Meer gerelateerd aan de keten van systemen die in z’n totaliteit de business van onze klanten ondersteunen.

Toekomstige testers zullen een beroep op hun rechter brein moeten doen om in staat te zijn alle kleine details samen te voegen tot het grote, complete plaatje. Ze moeten de business van klanten kunnen begrijpen en in staat zijn om risico’s in de keten van applicaties in te schatten en daarop de juiste acties te initiëren. De tester van morgen moet het dagelijkse werk en de problemen van z’n gebruikers daadwerkelijk begrijpen om de kwaliteit van de totale set aan documentatie echt te kunnen beoordelen.

De algemene softwaretester zal zich moeten specialiseren en bijvoorbeeld een acceptatietestspecialist worden met de capaciteit om echt actief, empathisch te luisteren en de behoeften van de gebruiker te begrijpen. Of hij wordt een review specialist die de details van alle afzonderlijke documenten kan combineren in hun onderlinge verbanden en zo daadwerkelijk de omissies, discrepanties en redundantie identificeren. Misschien is er wel behoefte aan de rol van business risk specialist die de aard van de business van z’n klant zo goed snapt, dat hij de risico’s kan overzien in de keten van applicaties die zich misschien wel over meerdere bedrijven uitstrekt.

Het spreekt voor zich, dat dit niet kan zonder gebruik te maken van ons linker brein. Maar in de toekomst zullen er binnen het testvak steeds meer specialismen ontstaan waarin rechtsbreinige capaciteiten belangrijk zijn; veel belangrijker dan ze ooit te voren waren. En de rol en het belang van het rechter brein in het testvak zal in de verdere toekomst alleen maar toenemen.

Frank Titulaer is consultant bij Salves.
Deze tekst verscheen eerder op het blog van Salves, www.salves.nl

 

2 REACTIES

  1. Frank,
    Je verhaal is duidelijk en ik ben het voor het overgrootste deel met je eens: als testers moeten we de ‘verhalen’ kunnen vertellen waar me mee bezig zijn en dit vooral doen vanuit onze gebruikers en andere mensen waarmee we samenwerken. Het zou me niets verbazen als je in je verhaal hebt laten inspireren door het boek van Daniel Pink “een compleet nieuw brein ‘http://www.bol.com/nl/p/een-compleet-nieuw-brein/1001004006538736/”.

    de enige opmerking die ik wil plaatsen is dat er een gapend gat zit tussen de rechterhelft en linkerhelft. Je begint je verhaal dat we volwassen zijn geworden en dat we als professionals aan de gang zijn en op een analytische wijze werken. Ik moet je daar in teleurstellen. Datgene wat we zouden moeten doen volgens de theorie, doen we nog lang niet. In een onderzoek dat ik heb gedaan blijkt bijvoorbeeld dat we onze opdrachtgevers onvoldoende terugkoppelen op risico’s (als we al een risico analyse doen), en dat ons repertoire van testtechnieken zeer beperkt is. Dus we kunnen wel gaan werken met de rechterhelft echter de linkerhelft is nog niet uit ontwikkeld.

  2. Hoi Ard,

    Dank voor je reactie. De blog is inderdaad geïnspireerd op het boek van Pink, dat ik overigens iedereen aan kan bevelen. Leuk dat je de term ‘verhalen vertellen’ noemt, ook iets dat in genoemd boek terugkomt. En ook dat zouden we beter moeten leren doen (is wellicht nog een blogje waard).

    Ik snap je opmerking en weet dat er op veel plekken nog genoeg vooruitgang te boeken is aan de analytisch kant van ons vak. Ik denk wel dat er in de afgelopen decennia grote stappen gemaakt zijn in testland en dat het nu tijd is om de specialisatie op basis van rechtsbreinige capaciteiten in te zetten. We moeten ons daarbij niet laten weer houden door het feit dat er ook aan de analytische kant nog stappen te nemen zijn.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in