Als iets in de belangstelling stond op de afgelopen CES-beurs in Las Vegas, dan was het wel de drone. In allelei soorten en maten te bewonderen en bekijken. Uitgerust met Intel RealSense technologie blijkt de vlieger in staat mensen te redden op afgelegen plaatsen. De Sint Bernard met zijn vaatje cognac kan naar huis.
Brian Krzanich, CEO van Intel, hield een keynote gedurende het evenement in de woestijnstad. Hij betrad het toneel niet alleen. Hij wist zich vergezeld van medewerkers van het Duitse Ascending Technologies die een Firefly hebben ontworpen – een drone die is uitgerust met zes RealSense camera’s en een processor om tijdens de vlucht berekeningen uit te voeren. Doordat deze ‘vliegende schotels’ zelf hun omgeving kunnen waarnemen met al die beeldapparatuur, is de Firefly in staat geheel zelfstandig een vlucht uit te voeren. Het apparaat ontwijkt objecten gedurende zijn route van A naar B.
Erg grappig was het ping-pong-spel dat de mannen tijdens de presentie speelden: zodra een persoon te dicht bij de drone kwam, deinsde hij terug om weer op zijn schreden terug te keren, zodat hij weer te dicht bij een ander kwam. Zo ping-pongde de vlieger van buik naar buik.
Indrukwekkend was het parcours dat Intel had gebouwd met tal van obstakels waarlangs de drone zijn weg moest zoeken. Niet alleen in het horizontale vlak moest hij voortdurend uitwijken, ook verticaal waren er obstakels of juist een verticale doorgang om zijn weg voortzetten. Een filmpje van een paar Fireflies die door een bos vlogen ontlokte bewonderende kreten aan het publiek. Je ‘vertelt’ de drone waar hij naar toe moet, en vervolgens kiest hij zelf de kortste route.
Deze rondvliegende apparaten kunnen mensenlevens veranderen, zo meent Krzanich. “Ze kunnen medicijnen brengen naar mensen die zich in afgelegen gebieden bevinden. Ze kunnen inspecties doen van bijvoorbeeld routes met hoogspanningsdraden en -masten, of pijpleidingen. Ze zijn uitgerust met uitstekende camera’s en allerlei spul dat nodig is om de beelden real time te verzenden.”
Veel fantasie is er niet voor nodig om te bedenken voor welke klussen dergelijke drones nuttig kunnen zijn. De VS hebben ze in eerste instantie ingezet voor oorlogsvoering, maar de voorbeelden voor civiele inzet zijn legio. Laat ze bijvoorbeeld rioolinspecties uitvoeren, of zet ze in bij het onderhoud van de grote olie-opslagtanks of op plaatsen waar mensen zuurstofmaskers nodig hebben om er te vertoeven. Krzanich spreekt dan ook niet van vliegtuigjes of helicoptertjes, maar van vliegende robots.
De Fireflies worden tot nog toe ingezet om terreinen in kaart te brengen, voor LIDAR: het meten van afstanden met lichtgolven in plaats van radiogolven (RADAR), waardoor de reflectie veel nauwkeuriger is en bijvoorbeeld drijvende meeuwen op zee waarneembaar zijn. Die verfijning gebruikt de politie om individuele hardrijders op de bon te kunnen slingeren. De Firefly wordt nu ook gebruikt voor navigatie in ruw terrein.
Veel bijval oogstte Krzanich eveneens met de demonstratie van de Nixie, het apparaat dat de winnaar is van de Make It Wearable 2014-prijsvraag die Intel had uitgeschreven. De oprichters van Nixie, Christoph Kohstall en Jelena Jovanovic, gaven een demonstratie van de polsband die zich ontvouwt tot een soort boemerang die uitgerust is met een camera. Kohlstall, onderzoeker aan de Stanford Universiteit voordat hij zijn eigen bedrijf oprichtte, gooide het ding de lucht in dat prompt naar voren schoot en terugkeerde, terwijl hij onderweg een foto maakte die meteen zichtbaar was op het grote scherm boven het podium. Daar kwam geen afstandsbediening bij om de hoek kijken, alles gebeurde volledig zelfstandig.
De Nixie is een draagbare drone. Stel dat je ergens hoog aan een bergmassief hangt, niemand in de buurt om een foto van jouw heldenmoment te maken. Je klikt de Nixie los van je pols, gooit hem weg, hij maakt de foto en komt weer terug. Dat is nog eens wat anders dan een selfie-stick. Op YouTube staan tal van filmpjes die de Nixie in actie laten zien. Jovanovic vertelde dat zij met hun apparaat een nieuwe fotorage willen ontwikkelen. Vooral sporters en mensen in ‘onmogelijke posities’ (denk aan koorddansers) kunnen zo hun ‘finest moment’ vastleggen.
Zoals gezegd: drones in allerlei vormen en met tal van toepassingen stonden centraal gedurende de jongste CES. En waarschijnlijk zullen het er volgend jaar nog veel meer zijn, met nog veel meer specifieke gebruiksmogelijkheden.
Hoe verschillend drones ook allemaal zijn, ze hebben één ding gemeen: drones werken als een magneet op juristen en privacy-beschermers. De wetgeving is totaal nog niet ingericht op deze rondvliegende camera’s. En de buurvrouw wil zich onbespied weten als ze in bikini in de tuin ligt. De (civiele) mogelijkheden van drones zijn evenwel zo aansprekend en nuttig dat er wel een kader zal worden geschapen waarbinnen drones toepasbaar zijn. De wetgever bijt er nu zijn tanden nog op stuk. Intussen gaan de technici onverdroten verder met het ontwikkelen van weer nieuwe vliegers. Ze hebben de smaak te pakken, zo bleek wel in Las Vegas.
Anne Mieke Driessen, Business Development Manager Industry bij Intel Nederland
