
Hoewel de overheid erop hamert dat onze ouders en familie onze eigen zorg zijn, ken ik nog niemand die zijn bejaarde vader of moeder al in huis heeft genomen. Of voor hen een zomerhuisje achter in de tuin heeft geplaatst. Ouderen blijven steeds langer in hun eigen huis wonen, en gelukkig kan dat ook. Want met behulp van de thuiszorg, familie of vrienden wordt vader of moeder goed in de gaten gehouden. Pas als ouderen echt heel veel zorg behoeven, omdat zij bijvoorbeeld dement of invalide worden, kunnen zij terecht in een verzorg- of verpleeghuis.
Wat gebeurt er als je je ouder achterlaat in een verpleeghuis? De meeste verpleegtehuizen zijn uitstekend ingericht op hun voornaamste taak: het verlenen van zorg. Met een voltallige verpleegafdeling, verschillende gezelschapsruimtes en een full service kantine ben je ervan verzekerd dat je vader of moeder de laatste levensjaren in een relatief prettige omgeving doorbrengt. Als je een beetje bijbetaalt kan je er zelfs voor zorgen dat je ouder mee mag doen aan tekenlessen of uitstapjes. Leuk, maar in dit informatietijdperk willen we als zorgzame zoon of dochter ook iets anders, namelijk real time statusupdates van pa of ma. Als er dan ineens sprake is van een verzwikte knie of een longontsteking, hoeven we niet te wachten tot de arts die ons inlicht. We kunnen dat zelf in een online dossier zien en meteen langs gaan.
Steeds meer verpleeghuizen krijgen van de familie het verzoek om toegang tot de digitale patiënteninformatie. Deze trend is ook te signaleren bij reguliere patiënten en huisartsen, al werken de laatste niet altijd even goed mee. Uit onderzoek van de Consumentenbond blijkt dat meer dan de helft van de huisartsen het de patiënten lastig maakt, als deze hun medisch dossier willen inzien. Dat verpleeghuizen vaak de vraag krijgen om online patiënteninformatie is ook begrijpelijk, want vaak woont de familie niet in de buurt of hebben ze geen tijd om elke paar dagen langs te gaan. Een digitaal dossier zou uitkomst bieden. Maar het verpleegtehuis willen geen informatie delen die niet voor de ogen van de familie bestemd is. Het is daarom belangrijk om de dossiers én de toegangsautorisaties, oftewel het accountbeheer, zorgvuldig in te richten. Bovendien zijn er bepaalde specifieke regels voor het accountbeheer in de zorgsector. Denk hierbij aan de combinatie van diverse partijen in de zorgketen, de verscheidenheid aan rollen en functies, de hulp van externe medewerkers, behandelaars en flexwerkers die allemaal ingezet worden om vader of moeder te behandelen. Zij moeten allen hun informatie en dagrapporten aan het dossier toevoegen. Moeten deze rapportages zichtbaar zijn voor de familie, of juist niet? En waarom? Hoe moet je de toegang tot en de dossiers zelf beveiligen? Dit zijn belangrijke vragen waar zorginstellingen zich steeds vaker over buigen.
Een van speerpunten in deze discussie is hoe er wordt omgegaan met informatiebeveiliging. Want zowel de familie als de zorginstelling moet ervan op aan kunnen dat de patiëntengegevens maximaal beveiligd zijn, om te voorkomen dat privacygevoelige informatie op straat komt te liggen. Aan het verzoek van de familie om het dossier van hun ouder online in te zien, zitten dus wat haken en ogen. De zorginstellingen zullen behoorlijk wat tijd en energie moeten steken in het op orde krijgen van het beveiligen van de online dossiers en toegangsautorisaties. Tot die tijd zal je als dochter of zoon de tijd moeten nemen om bij je vader of moeder op bezoek te gaan. Of toch maar dat tuinhuisje gaan bouwen….
[…] Dit blog verscheen het eerst op Blogit […]