Eigenlijk weten we het allemaal wel, maar we steken liever onze kop in het zand: als we niet binnenkort op een grote milieuramp willen afstevenen, zullen we slimmer om moeten gaan met onze natuurlijke hulpbronnen. Of zullen we de groei een halt toe moeten roepen. Voor de IT-sector zal dat wellicht een bittere pil zijn om te slikken.
Hoewel we graag zeuren over wat er allemaal niet goed gaat, moeten we diep in ons binnenste allemaal toegeven dat we het in onze Westerse wereld, en in de Lage Landen, toch eigenlijk wel verdomd goed hebben. Onderwijs is voor iedereen toegankelijk en zo goed als gratis, de gezondheidszorg behoort tot de beste van de wereld, al een paar generaties lang kan iedereen genieten van een goede sociale zekerheid,… Het is echter duidelijk dat de ongebreidelde economische groei zo niet verder kan. We stoken op korte tijd alle beschikbare olievoorraden op, we hakken de bossen om, putten de landbouwgronden uit en blazen de lucht vol chemische stoffen en ga zo maar door. Ondanks pogingen om rekenkracht energiezuiniger te maken, draagt IT hier zeker een steentje aan bij.
Het wordt tijd dat we er even stil bij gaan staan waarom we zo nodig moeten groeien en wie beter wordt van die groei. Nu het voor iedereen duidelijk is dat we moeten inleveren, is het ook tijd om even na te denken of dat inleveren de maatschappij in zijn geheel ten goede moet komen, of enkel de economie.
De IT-sector is bij uitstek een sector die het van groot, groter, grootst moet hebben. De snelste processoren, de krachtigste servers, de grootste opslagsystemen, als er geen benchmark voor bestaat, dan vinden we wel weer een nieuwe uit. Om toch maar te tonen dat we weer vooruitgang geboekt hebben. Bedrijven betalen de waanzinnigste prijzen voor de overname van andere bedrijven, in het volle besef dat 70 procent van de overnames en fusies uiteindelijk meer kosten dan ze opbrengen. Mislukken, dus. Maar ja, we eisen groei, de aandeelhouder verwacht dat van ons. De aandeelhouder, voor zijn/haar hebzucht geven we immers iedere dag het beste van onszelf.
Ik verbaas me er al decennia over hoeveel belang iedereen in onze sector hecht aan de beurswaarde van een bedrijf. En hoe belangrijk het gevonden wordt groter dan deze of gene te zijn. Terwijl die beurswaarde vaak nergens op gebaseerd is, pure lucht is.
Groei moet kwalitatief zijn, niet kwantitatief
Ik vind het dan ook heel fijn af en toe een bedrijfsleider tegen te komen die iets verder kijkt dan cijfers en beurswaarden. Die ook belang hecht aan menselijke waarden. Aan ethiek. Voorlopig zijn ze nog een minderheid, en al zeker een minderheid die het ook luidop durft te zeggen. Maar naarmate er meer dergelijke leiders naar voren treden, kan eindelijk werk gemaakt worden van de duurzaamheidsrevolutie die het idee van kwantitatieve groei vervangt door een idee van kwalitatieve duurzaamheid. Want of we het nu willen geloven of niet, dat wordt de basis van de nieuwe economie. Ook in de IT. Begin er al maar aan te wennen. En bereid u al maar voor.
José Delameilleure, directeur van het IT Marketing & Communications departement van Across Technology
Nou,dat is wel een heel eenzijdige sombermans- benadering. Ook ik koester duurzaamheids- ambities maar zie die JUIST dankzij ICT gerealiseerd worden: kennis wordt voor eenieder beschikbaar dankzij ict, en dankzij ict hoeven we niet uren te vliegen of te rijden voor vergaderingen. En die focus op beurswaarde? ach, als de markt en overheid zijn werk gaat doen, komen de duurzaamheidsaspecten snel tot uiting in de winstgevendheid van de onderneming en daarme de beurswaarde. Kortom: weest optimistisch, de lente begint weldra!