Kortgeleden kreeg ik de unieke gelegenheid eens wat uitgebreider aan de slag te gaan met Google Glass. Ik was op de jaarlijkse innovatiebeurs van een Duitse autofabrikant. Dat betekent anno 2013 nieuwe, spectaculaire elektrische automodellen en een groot aantal ingebouwde snufjes die op afstand te benaderen zijn. Je gaat een auto zo toch steeds meer zien als een rijdend IP-adres waar je de volle reikwijdte van IT op los kunt laten.
Na me zo een paar uur geamuseerd verdiept te hebben in automotive innovaties belandde ik in een afgelegen hoek van de beurs. Daar waren twee heren bezig met het demonstreren van Google Glass. Ik had het apparaat al eens eerder geprobeerd, maar toentertijd was de bril bijna nog sneller weer van mijn neus gegrist dan dat hij erop terecht was gekomen. Nu was er niemand anders in de buurt en de twee heren leken oprecht blij verrast dat iemand hun kraampje had gevonden.
Ik zette de bril op, declameerde het ondertussen vertrouwde ‘OK Glass’ mantra en kon een tijdje ongestoord de mogelijkheden verkennen. Afgezien van de al van radio en televisie bekende toepassingen (foto’s en filmpjes maken, Google+, Google Now, Gmail, Evernote, CNN) waren er nog geen applicaties beschikbaar die speciaal op het gebruik in of rond de auto waren gericht. Daar waren beide heren eigenlijk zelf ook erg in geïnteresseerd, wat ik als argeloze voorbijganger nu handig zou vinden in de nabije toekomst.
Kon ik nog niet zo snel antwoord op geven. Als automobilist kun je je voorstellen dat er tijdens het rijden allerlei relevante informatie zou kunnen worden weergegeven, daar rechts bovenin je blikveld. Routeinformatie bijvoorbeeld, of waarschuwingen voor naderende verkeersbelemmeringen. Maar evengoed zou het kunnen gaan om spannende updates vanuit je sociale netwerk, binnenkomende e-mails, locatie-afhankelijke aanbiedingen of foto’s die kennissen zojuist hebben gemaakt op hun vakantieadres. Dat werkt waarschijnlijk niet op de sympathiespieren van wet- en regelgevers en de eerste gevallen van bekeurde Google Glass automobilisten zijn ondertussen al bekend.
Aan de andere kant, de beschutte omgeving van een auto is misschien wel een van die weinige, unieke plaatsen waar je Google Glass straks ongestoord en zonder gezichtsverlies kunt dragen.
Het leek mij ter plekke een goed idee – nu ik het ding toch op had – om snel een selfie te maken en dit maar eens met mijn vrienden op Facebook te delen. Je bent een social media apostel of je bent het niet. Toch?
Deze simpele handeling leidde tot een onverwachte, nauwelijks te stoppen stroom van geestig bedoelde reacties. Er kwam ongebreidelde, rauwe creativiteit vrij; zondermeer. Afgezien van een paar dames met een overduidelijk gevoel voor stijl en klasse, was de overgrote meerderheid van mening dat ik er belachelijk uitzag. “Je lijkt zo precies op de oudere broer van Karl Lagerfeld” meende er een. Ik vermoedde gelijk al dat dit niet dit als een compliment was bedoeld. Anderen zagen een treffende gelijkenis met respectievelijk ene Joe 90, Drs. P en een criminele Borg (die Joe 90 heb ik even moeten googlen, het blijkt om een Thunderbirds-achtige marionet uit de jaren ’60 te gaan die regelmatig een pijnlijk grote zwarte, hoornen bril draagt). Bijbelgenootschappen werden erbij gehaald, evenals mijn plotseling blijkbaar ver gevorderde leeftijd.
“Misschien maar niet gebruiken als nieuwe profielfoto” stelde een oom van mij die bekend staat om zijn onderkoelde doch genadeloze adviezen. “Je ziet er gelijk uit als zo’n Glasshole” deelde een wel bij uitstek vriendelijke collega mij mede “je staart als een zombie in het digitale, die compleet de werkelijkheid uit het oog verloren heeft”.
Ik voelde een lichte wrijving tussen mij en mijn sociale netwerk, laat ik het zo zeggen.
Wearables zoals Google Glass, maar net zo goed horloges, polsbandjes, sieraden en mogelijk zelfs kledingstukken: er wordt veel van verwacht in de komende jaren. Maar slechts de harde praktijk zal kunnen uitwijzen met welke objecten je straks met goed fatsoen voor de dag kunt komen.
Google Glass lijkt in ieder geval nog wel door een paar plafonds heen te moeten breken.
Not Yet OK, Glass.
Ron Tolido, Senior Vice President and CTO Applications Continental Europe, Capgemini
