Het Nieuwe Werken = het nieuwe loslaten

Het Nieuwe Werken, vaak onterecht in dezelfde context gebruikt als thuiswerken, heeft de afgelopen jaren een vlucht genomen en steeds meer bedrijven en instellingen hebben op dit vlak projecten lopen. Meestal ingegeven uit een gebrek aan (kantoor-)ruimte of de (on)mogelijkheid om nieuw talent te vinden en/of te binden.

Maar het Nieuwe Werken biedt meer. Daarom zijn wij in een studie op zoek gegaan naar de vraag wat Het Nieuwe Weken dan zoal heeft opgeleverd. Natuurlijk, de kostenbesparingen zijn aanzienlijk en de medewerkerstevredenheid zal zijn gestegen, maar wat verder de gevolgen zijn van Het Nieuwe Werken is nog niet eerder inzichtelijk gemaakt.

Grote organisaties die niets willen weten van het nieuwe werken zijn eigenlijk zeer schaars, blijkt uit diepte-interviews van Keala met 65 directeuren uit de top van het Nederlandse bedrijfsleven en de overheid. De verwachte positieve invloed op de medewerkerstevredenheid – en wat dat voor de organisatie kan betekenen – speelt de hoofdrol in de planvorming.

Eigenlijk is de beeldvorming ten aanzien van Het Nieuwe Werken, zo blijkt wel uit bovenstaand overzicht, overwegend positief. Dat kosten op gebied van IT en telecom omhoog gaan is een offer dat veel van de grote organisaties niet zal tegenhouden. Technolgie is faciliterend aan. En zo hoort het!

Veel belangrijker zijn de motivationele aspecten. En een punt dat hierbij in de onderzoeken die in 2011 en 2012 zijn uitgevoerd is bij mij het sterkst blijven hangen. Het ‘loslaten’ van de manager van zijn medewerkers is wat ik bedoel. Het blijkt dat met name het middel management moeite heeft met een werkvloer die leeg is. Ineens is daar niet meer het traditionele sturen op aanwezigheid en activiteit maar op output. Wanneer de fysieke connectie tussen manager en medewerker is verbroken verandert het rollenspel drastisch. Wellicht is dit nog wel de grootste ‘cultuurshift’ die binnen organisaties plaats aan het vinden is.