Het mopje is denk ik voor velen wel bekend en anders zeker herkenbaar: een extraverte software engineer is iemand die bij het handen schudden niet naar zijn eigen voeten kijkt, maar naar de voeten van degene van wie hij de handen schudt.
Lachen is een teken van herkenning. En ik herken dit wel. Wij zijn nogal introvert als software engineers. Als nerds heerlijk gericht op de computer voor ons, mooie oplossingen aan het bouwen.
Maar die oplossingen moeten wel een oplossing zijn voor het probleem van de klant. En die klant kan meestal niet goed vertellen wat ‘ie wil hebben. En als dat al lukt, dan vaak nog onvoldoende precies om te beginnen met ontwerpen.
En dus zitten we aan 2 kanten in de knel. De klant weet niet wat hij wil hebben. De ontwikkelaar mist de vaardigheden om deze eisen goed en volledig uit de klant te trekken. Het engels woord dat gebruikt wordt om eisen uit de klant te trekken is elicitation. De webster definitie voor dit woord is schitterend:
to evoke or draw out (a response, answer, or fact) from someone in reaction to one’s own actions or questions : they invariably elicit exclamations of approval from guests.
ORIGIN mid 17th cent.: from Latin elicit- ‘drawn out by trickery or magic,’ from the verb elicere, from e- (variant of ex-) ‘out’ + lacere ‘entice, deceive.’
Vooral dat “trickery or magic” vind ik schitterend. Want daar komt het wel vaak op neer. Een klant zegt dat hij een database wil hebben. De enig juiste respons hierop is: waarom dan? wat wil je precies weten en vastleggen? en waarom wil je dat weten en vastleggen? De kans is groot dat na al dit doorvragen er helemaal geen database nodig is om het echte probleem op te lossen.
Andre Heijstek, Improvement Focus
