Veel organisatie hebben in hun applicatie portfolio nog veel bedrijfskritische applicaties waaraan al decennia lang wordt geknutseld en waarvan de documentatie veelal ontbreekt. De functionaliteit van deze applicaties wordt aangepast aan de wensen van de organisatie. Ook veranderende wetgeving maakt aanpassing van applicaties vaak noodzakelijk.
Het wordt steeds moeilijker om de kennis van de applicaties te waarborgen, daar medewerkers het bedrijf hebben verlaten, niet zelden door het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd. Het inwerken van hun vervangers is geen sinecure. Niet in de laatste plaats omdat het aantal IT professionals in Nederland met kennis van prehistorische programmeertalen ontoereikend is.
Ook in lagelonenlanden zijn deze IT professionals dun gezaaid. Daarmee lijkt de conclusie gerechtvaardigd dat de Chief Information Officers (CIO’s) maar één weg vooruit hebben: migratie van de legacy applicaties naar nieuwe platformen. Hoe langer een organisatie wacht met dit achterstallig onderhoud hoe lastiger deze migratie is. Hierbij moet wel worden opgemerkt dat veel organisaties niet erg succesvol zijn geweest in het opruimen van het verleden. Vaak staat er een half nieuw en erg kostbaar huis zonder dak en wordt de organisatie in feite nog ondersteund door de legacy applicaties.
Deze mislukkingen zijn uiteraard geen reden voor CIO’s om hun strategie te wijzigen. Toch zouden CIO’s er goed aan doen om hun migratie strategie nogmaals te herevalueren. Hierbij is het vooral belangrijk voor CIO’s om zich te realiseren dat hun legacy applicaties wellicht kostbaar zijn in het onderhoud. Dat de legacy applicaties niet flexibel zijn en dat het doorvoeren van aanpassingen te veel tijd in beslag neemt, maar dat migratie ook geen garantie op succes biedt.
CIO’s moeten zich vooral realiseren dat legacy applicaties in ieder geval functioneren en de organisatie ondersteunen. Dat kan niet van alle nieuwe platformen worden gezegd. In plaats van een migratie zou er ook gekozen kunnen worden om een deel van het applicatie ontwikkelbudget te gebruiken voor het structureel verbeteren van de bestaande programmacode van de legacy applicaties. Je kunt als organisatie verhuizen naar een nieuw huis of een grondige verbouwing doen. Het verhuizen naar een nieuw huis is niet per definitie beter dan een grondige verbouwing. Wellicht dat legacy applicaties toch meer een zege dan een molensteen zijn voor organisatie.
Prof. dr. Erik Beulen, Universiteit van Tilburg en houder van de KPMG Global Sourcing leerstoel
Afhankelijk zijn van een applicatie zonder beheerplan of beschikbare expertise (ingehuurd / extern / intern) als het gaat om het beheer ervan is altijd riskant. Daar hoeft het geen legacy op basis van een ‘verouderde’ programmeertaal voor te zijn. Juist ook in de moderne omgevingen komen regelmatig nieuwe bugs en security problemen aan bod die opgelost moeten worden, bijvoorbeeld via een update van de libraries die ten grondslag liggen aan de omgeving.
Of de leeftijd van de gebruikte programmeertaal/omgeving daarbij doorslaggevend is als het gaat om de vraag of dat moeilijk te doen is? Ik denk het niet. Meer de vraag hoe gestructureerd en gedocumenteerd het geheel opgezet is (en dat gebeurde ‘vroeger’ vast niet per definitie slechter dan nu).
Vraag is dan ook eerder: wat staat er stil als de applicatie er morgen niet meer is? En dat staat los van de vraag “is dit legacy of ‘modern’?” lijkt me.
Legacy applicaties hebben het grote voordeel dat ze enorm goed aansluiten bij de bedrijfsprocessen die in gebruik zijn. Die maat-werk-passendheid is ook een bedreiging, omdat het aanbrengen van wijzigingen in die bedrijfsprocessen grote effecten kan hebben op de applicaties.
De oorzaak daarvan ligt in het feit dat de ontwikkelomgevingen waarmee die applicaties worden onderhouden vaak niet mee-geëvolueerd zijn.
Één manier om daarmee om te gaan is de “broncode” aan het werk te krijgen op een nieuw/modern platform (en tegelijkertijd ook de IDE up-to-date brengen). Dat maakt dat de legacy-kennis (business rules, functionaliteit) behouden blijft (en bij zo’n actie niet direct het bedrijfsproces moet meeveranderen).
Tegenwoordig zijn er veel mogelijkheden om zo’n re-hosting uit te voeren. Tooling daarvoor wordt steeds geavanceerder. Uit de besparing die na zo’n eerste stap (het verplaatsen van het huis) gerealiseerd kan worden, kun je vervolgens een uitgebreide verbouwing betalen (terwijl je niet tegengehouden wordt door die Legacy-IDE).