Een hyperconverged architectuur toepassen vraagt van de gebruiker dat hij op een nieuwe manier naar de inrichting van zijn datacenter kijkt. Dat kost even energie, maar de beloning is er ook naar.
Dingen anders doen dan je gewend bent, is erg stressvol. Ja, je leest het goed, IS stressvol en niet ‘kan stressvol zijn’. Neurowetenschappers in het MIT-lab in Boston Massachusetts en Cambridge hebben er door de jaren heen veel onderzoek naar gedaan. Ze kwamen tot verhelderende inzichten. Vaststaande patronen in het brein gebruiken kost een fractie van de energie in vergelijking met het aanleggen en gebruiken van nieuwe patronen. Makkelijk gezegd: wat je gewend bent te doen, gaat moeiteloos en iets op een nieuwe manier doen kost veel energie. Daarom onthoud je ook bijna niks van de rit naar huis na een lange dag werken. Het onderbewustzijn neemt het over en al slaapwandelend rijd je naar huis. Rij een alternatieve route na een lange dag werken en je verdwaalt gegarandeerd.
Is het aanleggen van nieuwe patronen dan verkeerd? Dat uiteraard niet. Een patroon hoeft lang niet altijd het meest gunstige of gewenste resultaat op te leveren. Het levert voorspelbare resultaten op. En als het voorspelbare resultaat slecht is, dan heb je natuurlijk niks aan een bekend patroon. Ondanks het feit dat het je maar weinig energie heeft gekost. Om maar even een bekende wetenschapper (Albert Einstein) te quoten: “Waanzin is hetzelfde steeds weer opnieuw doen en dan verwachten dat je andere resultaten krijgt.”
Ik heb die laatste spreuk gemaakt tot mijn motto, want het verwijst naar problemen waar ik in de praktijk veel mee te maken heb. De functies in het datacenter waren van oorsprong ondergebracht in hardware, als firewalls, switches, storage en load balancers. Over de tijd zijn we echter datacenterfuncties steeds meer gaan abstraheren van de onderliggende hardware. Dat proces is begonnen met servervirtualisatie en heeft echt een vlucht genomen in het cloudtijdperk. Het eindstation is het software defined datacenter (SDDC), een datacenter geheel bestaand uit standaard x86 servers en eenvoudige apparatuur maar met software die zorgt voor alle noodzakelijke intelligentie.
De belangrijkste oorzaak van deze datacenterrevolutie zit ‘m vooral in de mogelijkheden op het gebied van automatisering. Netwerkfuncties kunnen geautomatiseerd aangepast worden naar gelang de applicatie die erop draait. Wanneer dan bijvoorbeeld een zware applicatie als SAP gaat draaien, kan de uptime beter worden gegarandeerd. Ook kunnen resources veel efficiënter worden benut, wat weer kostenvoordelen heeft. Een beheerder die eerder maar een beperkt aantal servers onder zijn hoede kon nemen, kan nu veel meer doen. En dat is broodnodig, want datacenters worden de laatste jaren steeds groter en de opslaghonger is niet te stillen.
Mijn bedrijf, Nutanix, speelt in op deze datacenterontwikkeling. Wij maken hyperconverged appliances, waarbij storage en server in één apparaat gebundeld zijn. De appliances zijn hierdoor modulair inzetbaar, waardoor er per node uitgeschaald kan worden wat de meest granulaire versie is van het scale out concept.. Bovendien zorgt de voor-geïnstalleerde software ervoor dat datacenterfuncties geautomatiseerd worden uitgevoerd. Allemaal in lijn met de trend van het software defined datacenter.
Maar dan moet de beheerder daar wel in meegaan. Niet makkelijk, want doen wat je van oudsher gewend bent, kost het minste energie. Maar het is een energiebesparing voor de korte termijn, terwijl je op de lange termijn juist verlies lijdt. Mijn oproep aan alle datacenterbeheerders: verdiep je in de wereld van het software defined datacenter. In begin kost het energie, maar je zal zien dat de resultaten vele malen beter zijn.
Frank aan de Stegge, Senior Manager Field Marketing bij Nutanix
