Ooit was ik voorzitter van een winkeliersvereniging. Vanwege het vijfjarig bestaan organiseerden de winkeliers een antiek en curiosamarkt. Om de boel op te leuken werden er demonstraties van oude ambachten en beroepen gegeven. U weet wel, klompen maken, stoelen matten en kantklossen. Deze beroepen zijn nagenoeg verdwenen.
Ooit werd ik opgeleid tot computerprogrammeur. Ik kreeg een cursus Assembler, een programmeertaal waarbij elke programma-instructie voor één machine-instructie staat. Als de boel crashte dan maakte je een geheugendump en met wat hexadecimaal gedoe kon je het probleem analyseren en oplossen. Van lieverlee werd je bijna vanzelf analist/programmeur, systeemanalist of informatieanalist. Tegenwoordig worden termen als software-architect, software-engineer en wat dies meer zij gebruikt.
Hier openbaren zich twee grote vraagstukken:
– welke functies bestaan er nu eigenlijk in ons vakgebied
– en wat zijn de functie eisen.
Er zijn momenteel veel functienamen in omloop waarbij dezelfde naam verschillende betekenissen kan hebben, maar ook andersom: meerdere omschrijvingen en functie-eisen voor dezelfde functienaam. Er bestaat in het geheel geen duidelijk beeld over noodzakelijke opleidingen en ervaringen die bij een functie horen. Dat maakt capaciteitsbeoordeling, uitwisseling en doorgroei, maar ook werving en selectie wel erg moeilijk.
Wil je objectief zijn, wil je flexibel zijn, wil je spraakverwarring voorkomen dan is het noodzakelijk om tot eenduidige normering te komen. En dat is wat het e-CF 2.0 project tracht te doen. e-CF 2.0 staat voor European Competence Framework en inmiddels heeft versie 2.0 het daglicht gezien.
Doel: “The European e-Competence Framework (e-CF) is a reference framework of ICT competences that can be used and understood by ICT user and supply companies, ICT practitioners, managers and HR departments, the public sector, educational and social partners across Europe.”
De naam zegt het al e-CF richt zich op competenties en niet op functiebenamingen en dat is een zeer belangrijk gegeven.
e-CF is gestructureerd rond 4 dimensies:
1. vijf competentie gebieden: PLAN – BUILD – RUN – ENABLE – MANAGE
2. een set competenties per genoemd competentiegebied
3. beschrijving van algemene eigenschappen per competentie en per deelgebied
4. voorbeelden van vereiste kennis en skills voor de onder 2 genoemde competenties.
Met het oog op de onvermijdelijke flexibilisering van de arbeidsmarkt en de daar aan gekoppelde mobiliteit is het belangrijk om tot borging van kwaliteit te komen. e-CF is mede daarom een zeer goed framework en ik pleit er voor dat organisaties hun functiebenamingen, hoe exotisch ook, relateren aan de competenties genoemd in het e-CF rapport. IT-Staffing heeft de eerste stappen in die richting gezet.
Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor degenen die in het IT-vakgebied werkzaam zijn. Wil je een rol van betekenis blijven vervullen, dan zul je je moeten blijven bekwamen en niet alleen in het IT-vakgebied, maar ook in de problematiek van het marktsegment waarin je werkzaam bent. Voortdurende kennisontwikkeling is een absolute voorwaarde om duurzame inzetbaarheid überhaupt mogelijk te maken.
Kies je voor het IT-vakgebied en wil je een bijdrage leveren aan “Nederland Kennisland” dan betekent dat een leven lang leren. Want één ding is zeker, het beroep computerprogrammeur van weleer wordt nooit het oudste beroep ter wereld!
Wessel van Alphen, algemeen directeur van IT-Staffing
