Het nieuwe collegejaar staat weer voor de deur. Het wordt weer tijd om mij te gaan voorbereiden. Weer eens goed nadenken over welke onderwerpen ik wil gaan behandelen. Actuele artikelen verzamelen, nog eens goed door mijn presentaties lopen. Kortom er is de komende maanden nog wel wat werk aan de winkel.
Maar eerst nog even terug naar gisteren, 12 juni. De promotieplechtigheid van Pierre Gorissen (Fontys Hogescholen). Hij deed onderzoek naar recorded lectures. Pierre verzamelde veel data en schreef een interessant proefschrift dat inzichten geeft in de wijze waarop studenten baat kunnen hebben bij het aanbieden van recorded lectures (http://recordedlectures.com/PhD/). Studenten kunnen de opgenomen colleges terug kijken op elk gewenst moment. Daarmee vormt een recorded lecture een extra naslagwerk voor studenten ter voorbereiding op de tentamens.
Ik vraag mij af of mijn studenten gebruik zouden maken van recorded lectures, of mijn studenten er baat hebben. De meeste van mijn Tilburgse studenten komen niet uit Nederland en volgen ook vaak studies aan meerdere universiteiten zowel in als buiten Nederland. Indien zij mijn vak in eerste instantie niet halen kunnen ze het jaar erop via recorded lectures mijn vakken opnieuw volgen. Op het eerste gezicht dus een interessante doelgroep. Waar ik onzeker over ben is of mijn wijze van college geven zich wel leent voor recorded lectures. In mijn colleges vertel ik zelden wat al in de voorgeschreven boeken en aanbevolen artikelen staat. Ik ga aan de hand van praktijk cases dieper in op specifieke situaties en vraag studenten naar de beslissingen die zij zouden nemen in de cases. Dat levert vaak interessante discussies op waarbij ik hoop dat het inzicht van studenten in de leerstof verdiept. Waarbij uit de groepen van dertig studenten het steeds dezelfde tien studenten zijn die zich in de discussie mengen. Is dat interessant om terug te zien? Maar belangrijker, roept het ook de vraag op of recorded lectures in een dergelijke setting een toegevoegde waarde hebben. Wie het weet mag het zeggen.
Prof. dr. Erik Beulen, Universiteit van Tilburg en houder van de KPMG Global Sourcing leerstoel
Beste Erik,
Een van de conclusies uit het onderzoek zoals ik dat uitgevoerd heb is dat studenten heel pragmatisch zijn als het gaat om opnames van colleges. Ze kijken als de informatie in de opname voor hen meerwaarde heeft. Anders niet. Ze gaan dus niet als zombies alle opnames die er beschikbaar worden gesteld terugkijken, geven de voorkeur aan het bijwonen van het livecollege boven de opname (al zijn er ‘gevaarlijke’ momenten zoals de maandagochtend en vrijdagmiddag) en ze blijken ook te kijken als het eigenlijk gewoon een saai college was (en zij de informatie uit dat college gewoon nodig hadden).
Een simpele manier om de vraag of de studenten er op zitten te wachten is dan ook om het gewoon te doen en na een paar maanden de statistieken over het gebruik ervan op te vragen.
Natuurlijk zijn er vooraf ook al een aantal zaken om over na te denken. Het feit dat de colleges over zaken gaan die niet in de voorgeschreven boeken staan, maar over praktijkcases zou juist een argument kunnen zijn om ze op te nemen. De inhoud is dan namelijk, zeker voor een student die het college mist, zeer waardevol en op geen enkele andere manier te verkijgen (als ze niet bij het live college waren).
Of het technisch goed mogelijk is om de colleges op te nemen is dan inderdaad een andere vraag. Met de standaard setup van één camera gericht op de docent en één microfoon voor die docent wordt het waarschijnlijk wat moeilijker om ook de inbreng van de andere tien studenten te vangen. En dan wordt het terugkijken een stuk vervelender.
In hun Concurrent Design Facility (CDF) in Noordwijk maakt de ESA gebruik van hetzelfde systeem/principe om hun ontwerpsessies op te nemen. Maar daar heeft bijvoorbeeld ook elke deelnemer een camera op zich gericht staan, die automatisch inschakelt als zijn/haar microfoon actief wordt. Mogelijk is dat niet helemaal technisch/financieel haalbaar bij de Universiteit van Tilburg (of andere reguliere onderwijsinstellingen).
De mogelijkheid om opnames te maken kan echter ook een reden zijn om de huidige structuur van het college te herzien. Bijvoorbeeld door de uitleg bij de praktijkcase vooraf op te nemen en aan de studenten beschikbaar te stellen met daarbij ook de belangrijkste vragen die in het college aan bod zullen komen. De studenten kunnen dat deel dan bekijken voordat ze naar het college komen en zijn dan beter voorbereidt. Wellicht leidt dat er ook toe dat niet steeds dezelfde 10 studenten een bijdrage aan de discussie leveren. Ook dat zou me een duidelijke toegevoegde waarde van zo’n opnames lijken.
Met vriendelijke groet,
dr. Pierre Gorissen