Reddingsplan voor de Nederlandse economie

Eerlijk gezegd ben ik nog nooit zo blij geweest om een jaar af te sluiten als op 31 december jl. Het jaar begon voor mij niet slecht, maar het vierde kwartaal was bagger. Daar durf ik eerlijk voor uit te komen, want bijna elke ondernemer heeft dit zo ervaren. Behalve de levensmiddelen- en supermarktondernemingen, lijkt het.

Dit heeft me aan het denken gezet, en zo ben ik tot de conclusie gekomen, dat het reanimeren van de Nederlandse economie mogelijk is als we ‘Maslow’ volgen. Op Wikipedia kunnen we lezen: Volgens Maslow komt het er op neer dat elk mens een bepaalde behoeftenopbouw, de zogenaamde piramide van Maslow, doorloopt; je voldoet eerst aan je basisbehoeften (eten, drinken, kleding en onderdak), voordat je aan meer luxe, minder noodzakelijke behoeften kunt voldoen. Pas indien je aan alle ontberingsbehoeften voldaan hebt kun je aan zelfactualisatie gaan doen en ben je psychisch gezond. Tot zover Maslow.

We hebben kunnen zien dat de economie gedurende de afgelopen 50 jaar inderdaad van onder naar boven door de piramide is gegroeid. Volkshuisvesting was prio 1 in de jaren 50, met in het kielzog de groei van de supermarkten en mode-industrie.

Daarna kwamen de meer luxe zaken aan bod, waarvan de vakantie-industrie een goede vertegenwoordiger is: met de fiets kamperen in Zandvoort werd met de auto en caravan naar Italië. Tot zover allemaal prachtig, en we stegen maar door in de piramide. Tot voor kort konden we het ons zelfs permitteren, ons druk te maken over onze zelfactualisatie, want alle andere behoeftes waren al ingevuld.

Velen zijn door de economische omstandigheden in de piramide van Maslow ruw teruggeworpen naar de onderste positie, die van de basisbehoeften, en hebben moeite zelfs deze te kunnen financieren. Daar staat tegenover wat laatst de directeur van een Rabobank me vertelde: “het spaargeld klotst bij ons tegen de muren aan.”

En daar ligt naar mijn mening de sleutel om de economie weer op gang te krijgen: activeer alle industrie, winkelbedrijven, etc die zich op de onderste laag van de piramide richten, dus de voedselketen, kledingindustrie (dat is wat anders dan luxe modehuizen!), en de onderkant van de woningbouw. Zo begint het spaargeld weer te rollen.

Hoe?
1) Laat de belastingdienst nu eens een beetje flexibel zijn in 2013, en niet meteen ondernemers die hun belasting niet kunnen betalen als criminelen behandelen.
2) Geef iedereen, die zijn spaargeld aanwendt voor uitgaven aan eten/drinken/kleding/woningbouw en –verbouw, een fiscaal voordeel van zulk een ongegeneerd aantrekkelijk kaliber dat men het wel moet besteden. Dit brengt de werkgelegenheid in die sectoren (met name de bouw!!) weer op gang. De minima zullen hier in positieve zin door geraakt worden door toenemende werkgelegenheid.
3) Verbiedt het vaststellen en publiceren van die idiote cijfers over ‘consumentenvertrouwenindex’ en andere subjectieve lariekoek. Het gebruik van het woord alleen al moet, op straffe van drie maanden in een Franse cel, als een misdaad veroordeeld worden.
4) Dwing de verhuurders van winkelpanden tot een wettelijk vastgestelde en dus verplichte verlaging van huren van winkelpanden met 50%. Om 10.000 euro huur per maand te kunnen betalen is pakweg een omzet van een ton per maand nodig. Dat is voor een gemiddelde winkel niet meer op te brengen. Die huurbazen hebben lang genoeg ongegeneerd hun zakken gevuld, geen medelijden mee hebben dus.
5) Verplicht alle middelbare scholen bij het vak ‘Maatschappij en Onderneming’ de theorie van Maslow te onderrichten. Dan weten de leerlingen weer dat een iPhone geen basisbehoefte is maar een pure luxe, en dat het dus geen recht maar een voorrecht is zo´n ding te hebben. Dit lesonderdeel is een kleine bijdrage aan de mentale weerbaarheid van onze kinderen.

Zeer waarschijnlijk zijn er wat juridische haken en ogen aan dit doorwrochte voorstel J, maar als we het juridisch voor mekaar krijgen dat bijvoorbeeld de weledele heer Rijkman Groenink van mijn belastingcenten legaal in een kasteeltje kan wonen, dan zal dit ook moeten lukken, toch?

Ton Serné, Serné Channel Marketing