Eerder deze maand schreef Professor Erik Beulen over backsourcing – het weer in huis halen van IT-diensten en -personeel, na outsourcing of offshoring. De laatste alinea van zijn stuk: Het wisselen van leveranciers is ook geen sinecure maar in ieder geval minder spannend dan het weer helemaal zelf opzetten van de IT-dienstverlening. Backsourcing is geen voor de hand liggende oplossing, bedenk je goed voor je weer hertrouwd met je eerste partner!
Op deze tekst volgde uitgebreid commentaar. Hieronder de reactie daarop van Beulen, met vervolgens het (eerder geschreven) commentaar van Peter Vermeulen.
Ik herken inderdaad in de markt dat outsourcing “multidirectioneel” is geworden. Mijn angst hierbij is wel een beetje dat organisaties doorslaan met verkavelen. Te veel verschillende leveranciers, al dan niet in combinatie met een interne automatiseringsafdeling, maakt niet alleen de regievoering lastiger – maar leidt ook tot hogere coördinatiekosten en beperkt de mogelijkheden voor leveranciers om synergie te realiseren.
Verder ben ik het roerend met je eens dat de rol van service integrator een rol is die organisaties zelf moeten invullen. Regievoering is niet makkelijk, maar is wel een in-house verantwoordelijkheid. Ik zie in de praktijk wel dat veel organisaties worstelen met de inrichting van de service integrator rol. Het vormgeven van de regieorganisatie en het vinden van de juiste managers is niet eenvoudig. Het blijkt een lastig profiel te zijn. Ervaring bij leveranciers in service delivery en contract management rollen is een pré voor managers van de regieorganisatie.
Tot slot stip je naast gespecialiseerde bureaus ook nog ZZP-ers aan. Over die laatste groep ben ik wat ongerust. Ik kan als organisatie een ZZP-er inhuren voor de uitvoering van zeer gespecialiseerde taken voor een korte periode. Dit is een goed te verdedigen keuze. Echter ik zie veel organisaties die ZZP-ers fulltime inhuren voor 12 maanden of nog veel langer. Mijn zorg zit niet in de kosten, een ZZP-er is in veel gevallen per uur goedkoper dan een consultant van een leverancier, maar mijn zorg zit in de continuïteit en het vermogen om te innoveren. Dat zijn niet noodzakelijk de twee sterkste punten van ZZP-ers die voor een langere periode fulltime worden ingehuurd. Organisaties kunnen er dan veel beter voor kiezen om een eigen medewerker aan te nemen.
Met bovenstaande tekst reageert Erik Beulen op de reactie van Peter Vermeulen die de redactie van BlogiT hier nog eens weergeeft.
Beste Erik,
Je maakt het verhaal, ik denk onbewust, te zwart wit. Lange tijd is outsourcing een schijnbaar lineaire trend geweest. Je begon een beetje uit te besteden, zette als tussenstap eventueel een shared services center op en uiteindelijk besteedde je (bijna) alle IT uit. Als je daarmee klaar was, zouden bedrijfsprocessen (BPO) vanzelf volgen. Zelfs de eerste generatie van volledige uitbesteders merkte vervolgens dat er weer IT afdelinkjes gingen groeien, omdat de leverancier niet geheel in de veranderende behoeften kon of wilde voorzien. Vervolgens zijn veel alomvattende outsourcing contracten opgeknipt om wat meer te kunnen sturen op de delen in plaats van het geheel.
Als we een sprong in de tijd naar het nu maken, zien we dat organisaties veel meer ervaring hebben opgedaan met het aansturen van leveranciers en veel meer grip hebben gekregen, of proberen te krijgen, op het op maat krijgen van de dienstverlening aan de veranderende behoeften. Deze organisaties zijn zelf service integrator geworden. Deze rol is jarenlang voorspeld als de toekomst van de IT dienstverlener, maar blijkt nu bij de meeste IT afnemers ingebed te worden in de eigen organisatie.
En dat verandert de mogelijkheid om gerichter te sturen op leveranciers en de sourcing mix te optimaliseren. Wat kan je het beste (weer) zelf doen? Hoe kunnen we het meeste uit offshore halen? Hoe maken we gebruik van kennis van ZZP’ers en waar vinden we de beste gespecialiseerde bureaus (vaak, maar niet per se uit eigen land) om het verschil te maken bij projecten waar we als organisatie concurrentievoordeel mee realiseren.
Het is hoe dan ook onjuist om te stellen dat de sourcing trend is omgekeerd van outsourcing naar backsourcing. Hoewel de omzetgroei van offshore leveranciers terugvalt tot 15 tot 20% of jaarbasis, is dat nog altijd beduidend beter dan de krimp of nulgroei bij de meeste westerse leveranciers. Ook is er nog altijd geen algemenere toename waarneembaar van IT personeel dat in eigen dienst is. Wel is outsourcing “multidirectioneel” geworden en neemt de rol van alomvattende outsourcing in het sourcing speelveld langzaam maar zeker af.
