Home Outsourcing Sourcing keuzes: backsourcing of doorgaan met offshoring?

Sourcing keuzes: backsourcing of doorgaan met offshoring?

211

Vorige maand verscheen er in the Economist een special report over “offshore & outsource” met als titel: “home or abroad?”. De kern van dit special report is dat bedrijven altijd op zoek gaan naar de meest cost effectieve productie locaties: offshoring. Hierbij worden voorbeelden aangehaald van autoproducenten, Renault en Peugeot/Citroen, kledingfabrikanten, Zara en vliegtuigproducenten, Boeing.

In het rapport wordt gewezen op de consequenties van offshore voor de toekomstige mogelijkheden om te innoveren. De meeste beslissingen om te kiezen voor offshoring in het verleden zijn niet goed doordacht en zijn deels het gevolg van kuddegedrag van bestuurders. Dit zijn zonder meer forse uitspraken te noemen. Verder wordt gesteld, dat bedrijven minder snel kunnen reageren op veranderde wensen van klanten en kwetsbaarder zijn voor verstoringen in de waardeketen. Deze opsomming is voldoende reden om na te denken over sourcing. Is outsourcing een goede keuze en is het kiezen voor offshore locaties verstandig?

Als oplossing voor alle problemen bij offshoring wordt backsourcing (in het rapport aangeduid als “reshoring”) aangedragen. Backsourcing betekent dat bedrijven de uitvoering van de activiteiten weer in eigen hand gaan nemen. Hiervoor kunnen captive centers (shared service centers) worden opgezet: maximale controle en minimale afhankelijkheid. Hierbij worden General Electric en Ford Motor Company als voorbeelden aangehaald van bedrijven die kiezen voor backsourcing. Ook wordt Apple/Foxconn er bij gesleept om de gevaren van outsourcing te illustreren. Deze analyse kan ook worden gemaakt voor informatietechnologie. Zeker aangaande IT-dienstverlening hebben veel bedrijven gekozen voor offshore outsourcing. Ook voor IT-dienstverlening is backsourcing een optie.

Laten we geen misverstand ontstaan over outsourcing. Door uitbesteding ontstaat er afhankelijkheid en moeten er extra kosten gemaakt worden om een uitbestedingsrelatie te onderhouden. Outsourcing is niet eenvoudig en gaat niet altijd goed. Maar het idealiseren van “het allemaal maar weer zelf gaan doen” is geen garantie op de continuïteit van de IT-dienstverlening, de kosteneffectiviteit en flexibiliteit. Sourcing is een strategisch besluit dat genomen moet worden. Backsourcing is vergelijkbaar met na een scheiding van je tweede partner hertrouwen met je eerste partner en er dan versteld van staan dat de dingen waar je in het eerste huwelijk tegenaan liep niet zijn veranderd. Bedrijven moeten het gewoon goed organiseren. Aandachtspunten zijn niet alleen het inrichten van de regie organisatie, maar ook het outsourcingscontract. Ook is het goed dat bedrijven zich realiseren welke inspanningen er nodig zijn om hun IT-dienstverlening weer zelf ter hand te nemen, voor bijvoorbeeld het inrichten van processen en het aannemen van nieuwe medewerkers. Deze energie kunnen bedrijven ook steken in het vlot trekken van de vastgelopen outsourcingsrelatie of het selecteren van een nieuwe leverancier.

Het wisselen van leveranciers is ook geen sinecure maar in ieder geval minder spannend dan het weer helemaal zelf opzetten van de IT-dienstverlening. Backsourcing is geen voor de hand liggende oplossing, bedenk je goed voor je weer hertrouwd met je eerste partner!

Prof. dr. Erik Beulen, Universiteit van Tilburg en houder van de KPMG Global Sourcing leerstoel

 

1 REACTIE

  1. Beste Erik,

    Je maakt het verhaal, ik denk onbewust, te zwart wit. Lange tijd is outsourcing een schijnbaar lineaire trend geweest. Je begon een beetje uit te besteden, zette als tussenstap eventueel een shared services center op en uiteindelijk besteedde je (bijna) alle IT uit. Als je daarmee klaar was, zouden bedrijfsprocessen (BPO) vanzelf volgen. Zelfs de eerste generatie van volledige uitbesteders merkte vervolgens dat er weer IT afdelinkjes gingen groeien, omdat de leverancier niet geheel in de veranderende behoeften kon of wilde voorzien. Vervolgens zijn veel alomvattende outsourcing contracten opgeknipt om wat meer te kunnen sturen op de delen in plaats van het geheel.

    Als we een sprong in de tijd naar het nu maken, zien we dat organisaties veel meer ervaring hebben opgedaan met het aansturen van leveranciers en veel meer grip hebben gekregen, of proberen te krijgen, op het op maat krijgen van de dienstverlening aan de veranderende behoeften. Deze organisaties zijn zelf service integrator geworden. Deze rol is jarenlang voorspeld als de toekomst van de IT dienstverlener, maar blijkt nu bij de meeste IT afnemers ingebed te worden in de eigen organisatie.

    En dat verandert de mogelijkheid om gerichter te sturen op leveranciers en de sourcing mix te optimaliseren. Wat kan je het beste (weer) zelf doen? Hoe kunnen we het meeste uit offshore halen? Hoe maken we gebruik van kennis van ZZP’ers en waar vinden we de beste gespecialiseerde bureaus (vaak, maar niet per se uit eigen land) om het verschil te maken bij projecten waar we als organisatie concurrentievoordeel mee realiseren.

    Het is hoe dan ook onjuist om te stellen dat de sourcing trend is omgekeerd van outsourcing naar backsourcing. Hoewel de omzetgroei van offshore leveranciers terugvalt tot 15 tot 20% of jaarbasis, is dat nog altijd beduidend beter dan de krimp of nulgroei bij de meeste westerse leveranciers. Ook is er nog altijd geen algemenere toename waarneembaar van IT personeel dat in eigen dienst is. Wel is outsourcing “multidirectioneel” geworden en neemt de rol van alomvattende outsourcing in het sourcing speelveld langzaam maar zeker af.

    Groet,
    Peter

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in