In de spraakmakende 4chan-zaak heeft de Hoge Raad eergister geoordeeld dat het zonder toestemming gebruik maken van de WiFi router van een ander aangemerkt kan worden als computervredebreuk. De feiten in de zaak lagen als volgt: enkele dagen na een schietpartij op een school in Duitsland plaatste een oud-leerling van een school in Den Haag de volgende tekst op 4chan: “Tomorrow I’ll go and kill some peeps from my old school, the Maerlant college in The Hague”.
Na enig onderzoek kwam de politie erachter dat de tekst geplaatst was door een oud-leerling van de school en dat de verdachte daarbij gebruik had gemaakt van het draadloos internet van zijn buurvrouw. De rechtbank oordeelde in eerste instantie dat er van bedreiging geen sprake was, omdat je, kort gezegd, wat op 4chan geplaatst is niet serieus kunt zou moeten nemen. Wanneer eenvoudigweg meegelift wordt op het draadloos internet van een ander, was daarnaast volgens de rechtbank geen sprake van computervredebreuk.
Wat betreft de bedreiging was het gerechtshof in hoger beroep het niet met de rechtbank eens. Gezien de context van school-shootings kon een dergelijke tekst wel degelijk serieus genomen worden en als bedreigend ervaren worden. Het hof stelde echter dat een WiFi router geen geautomatiseerd werk is in de zin van artikel 80sexies Wetboek van Strafrecht. Een geautomatiseerd werk in de zin van dat artikel is namelijk een inrichting die bestemd is om langs elektronische weg gegevens op te slaan, te verwerken en over te dragen. Een router slaat geen gegevens op, dus is er geen sprake van een geautomatiseerd werk, en kan van computervredebreuk geen sprake zijn, aldus het hof.
De Hoge Raad oordeelde echter anders: de HR kijkt terug naar de parlementaire geschiedenis en stelt vast dat het de bedoeling van de wetgever is geweest om niet alleen inbreuken op zichzelf staande computers strafbaar te stellen, maar ook inbreuken op netwerken van computers en geautomatiseerde inrichtingen voor telecommunicatie.
“2.5. Ook netwerken bestaande uit computers en/of telecommunicatievoorzieningen heeft de wetgever onder het begrip ‘geautomatiseerd werk’ willen brengen, terwijl art. 138a (oud) Sr ook toepasselijk is op delen van zulke geautomatiseerde werken.
2.6. Het laatste heeft het Hof miskend door bepalend te achten dat de verdachte zich geen toegang heeft verschaft tot beveiligde gegevens in de computer van [betrokkene 1]. Die omstandigheid sluit immers niet uit dat de verdachte, handelend zoals in de tenlastelegging omschreven, zich met één of meer van de in art. 138a, eerste lid, (oud) Sr omschreven middelen opzettelijk en wederrechtelijk toegang heeft verschaft tot een geautomatiseerd werk, of tot een deel van een geautomatiseerd werk, bestaande uit de aan [betrokkene 1] toebehorende computer, de door haar gebruikte – met een wachtwoord beveiligde – router, en de internetverbinding die met gebruik van deze apparaten tot stand kon worden gebracht.”
Micha Schimmel, Solv. Advocaten. Bron: tweakers.net
Deze tekst verscheen eerder op de blog van Solv.
