Home Algemeen Wat als e-mail een plastic zakje was?

Wat als e-mail een plastic zakje was?

135

Plastic is een mooi materiaal: stevig, waterdicht en in alle vormen, maten en kleuren verkrijgbaar. Enige nadeel ervan is dat het zo solide is, dat het vrijwel niet vergaat. Plastic afval komt via de natuurwet dat water naar het laagste punt stroomt, daarom veelal in de zee terecht en vormt hier de inmiddels beruchte ‘plastic soup’, die het voortbestaan van het leven op en in zee bedreigt.

Om aan deze afvalstroom een halt toe te roepen, heeft de overheid bedacht dat plastic tasjes door winkeliers niet meer gratis bij de boodschappen verstrekt mogen worden. Overigens niet een nieuwe actie, want bij supermarktketens als Albert Heijn en Jumbo is dat al jaren het geval en het gerucht wil dat die plastic boodschappentassen het best verkopende artikel zijn. Zo heeft ook hier elk nadeel weer zijn voordeel.

Aanvankelijk was er veel protest over deze maatregel: winkeliers vreesden discussies met klanten en situaties waarbij na aanschaf van spullen voor een paar honderd euro nog even een kwartje extra gevraagd moest worden om e.e.a. mee naar huis te kunnen nemen. We zijn nu een kleine maand verder, en in mijn omgeving zie ik de maatregel geruisloos ingevoerd en door het publiek geaccepteerd. Gewoon van huis vertrekken met je eigen boodschappentas, eigenlijk net als vroeger en als je dat een keertje vergeet, niet morren en klagen over dat kwartje. Ik ben zeer benieuwd naar de omzetcijfers van de tassenfabrikanten.

Wat leert dit voorbeeld?
Allereerst: een impopulaire maatregel (voor iets betalen wat vroeger gratis was), wordt geaccepteerd als de prijs rechtvaardig is en de maatregel uit te leggen. Ten tweede: ook voor een kleine boete zijn mensen bereid hun gedrag aan te passen. En tenslotte: aanvaarding van impopulaire maatregelen gaat veel sneller dan verwacht.

Dat biedt hoop voor alle IT- leveranciers die de slag van klassieke licentiemodellen of hardware-verkopen naar een meer moderne prijsstelling (pay per use, of meestal: pay per user) nog moeten maken. Betalen naar gebruik in plaats van voor het bezit is immers de nieuwe Cloud- norm. Ikzelf kan niet wachten totdat dit model eindelijk eens door mijn e-mailprovider wordt doorgevoerd en de nieuwe standaard wordt. Was vroeger e-mail iets dat je twee keer per dag een half uurtje deed- zo leerde je op een cursus Time Management-, nu zit je eigenlijk driekwart van je tijd achter een outlook- scherm, waarbij zeker de helft van de berichten onzinnig, niet informatief of zodanig slecht geformuleerd zijn dat het meer vragen oproept dan beantwoordt. Iemand definieerde e-mail eens als ‘een to-do list waaraan je omgeving ongevraagd taken kan toevoegen’ en ik denk dat dat een passende definitie is.

Hoe anders zou de wereld eruit zien als we voor het verzenden van e-mail per bericht zouden moeten betalen. Al was het maar een cent, dan zou naar mijn inschatting driekwart van de berichten niet verzonden worden, en als we ze dan toch willen versturen, beter zijn geformuleerd en gerichter geadresseerd. Een besparing die veel tijd voor de Nederlandse kantoorwerker zou opleveren en bovendien de IT- infra stukken minder zou belasten. En daarmee zou ook het milieu beter af zijn.

Een prettige bijkomstigheid hiervan lijkt me ook dat spam en phishing mails, die het moeten hebben van miljoenen berichten waarop een enkeling reageert, plots niet meer aantrekkelijk worden.

Welke IT- dienstverlener pakt deze handschoen eens op en biedt een infrastructuur aan die echt naar rato van het gebruik in rekening wordt gebracht? De mensheid zal hem dankbaar zijn!

François van Heurn is zelfstandig ICT manager en –adviseur. Vanuit zijn achtergrond als econoom blijft hij zich verbazen over de moeite die organisaties zich dagelijks getroosten om rendement uit hun ICT investeringen te halen.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in