Als er een ding is dat me is bijgebleven van 2015 is het al het lawaai rond mislukte IT-projecten bij onder meer de overheid, maar ook de problemen met betalingssystemen waar een aantal banken mee kampten stemden niet vrolijk . Vakbladen en dagbladen stonden vol van de verhalen wat er allemaal misging en waarom. Natuurlijk: ICT is ingewikkeld en het wordt er zeker niet eenvoudiger op – ontwikkelingen gaan razendsnel, het bijhouden daarvan is een dagtaak en dan hebben we het nog niet over het toepassen van de opgedane inzichten. Om over het managen van IT projecten maar te zwijgen.
Een argeloze toeschouwer zou kunnen denken dat IT heel makkelijk is, men is immers vertrouwd met diensten als Facebook, LinkedIn, WhatsApp, Spotify, Netflix. Als vanzelfsprekend regelen we allerlei handige en noodzakelijke functionaliteit vanaf de sofa. Van bol.com tot Thuisbezorgd dient gemak de mens. En dan hebben we het nog niet gehad over Uber en AirBnB, bedrijven die heel erg goed zijn in één bepaalde dienst en die uitermate schaalbaar uitrollen en het ons gemakkelijk maken.
Met dat in het achterhoofd is het natuurlijk zuur als je in Nederland als werkzoekende bent aangewezen op het portaal werk.nl. Ik ga uiteraard af op de publicaties in vakpers en dagbladen, ik heb persoonlijk geen ervaring met deze website. Maar ik beklaag de 600.000 ongelukkige werkzoekenden die wekelijks op werk.nl moeten inloggen. Het realiseren en in de lucht houden van een schaalbaar systeem is wat anders dan een raket naar de maan schieten. Hoe moeilijk is het dan om een stabiel en schaalbaar systeem neer te zetten? Tal van internetondernemingen hebben daar geen enkele moeite mee, getuige het lijstje diensten en bedrijven dat ik hierboven meld.
Natuurlijk is het makkelijk om van de zijlijn te roepen dat het allemaal niet deugd en dat de overheid ons belastinggeld verspilt aan mislukte IT-projecten. Belangrijker is na te gaan waar de mogelijke oorzaken van de problemen zitten.
Ik denk in eerste instantie aan de aanpak van de ontwikkeling van applicatie en systemen. De eerder genoemde bedrijven met hun succesvolle diensten doen aan agile ontwikkeling en leveren met korte sprints steeds werkenden onderdelen op in nauwe samenwerking (!) met de business owners.
Ze verbeteren steeds hun diensten en waken voor onrealistische verwachtingen en eisen. Kleine stapjes, maar wel zichtbare stapjes, zorgen voor voortgang. De stakeholders zijn gezamenlijk verantwoordelijk voor keuzes en het daarmee verbonden succes en of probleem.
Keuzes en kosten zijn realistisch, er wordt niet gekozen voor de system integrator die de laagste prijs neerlegt, waarna over ieder wijziging een robbertje wordt gevochten. Er wordt gekozen voor een partij die actief helpt om binnen het beschikbare budget zoveel mogelijk van de wensen te realiseren.
Deze bedrijven beschikken zonder uitzondering over een bovengemiddelde IT-deskundigheid en -capaciteit en beseffen dat ze zonder IT geen bestaansrecht hebben. IT is niet het product dat ze aan de man brengen, maar zonder IT kunnen ze hun dienst niet leveren.
Deze bedrijven gaan niet door een Digital Transformation, ze zijn vanaf dag één digitaal!.
Vrijwel zeker hebben deze organisaties ook een meer dan gemiddelde open source software stack waarmee ze hun dienst realiseren, het gevaar van vendor lockin zowel op gebied van de software leverancier als de system integrator wordt ondervangen.
Als bonus is de TCO van de software ook nog eens lager en heeft de software leverancier en system integrator belang bij een succesvol project, er is immers geen vendor lockin. Ontevreden klanten hebben daarmee een belangrijke troef in handen en dat is wat anders dan een wurgcontract waarmee partijen tot elkaar veroordeeld zijn.
Ruud Kluivers is general manager van Liferay Benelux
